Ζαρκάδια

Τριγύρω σου λύκοι, λιοντάρια, τσακάλια,

κι εσύ μοναχό σου ζαρκάδι.

Ξεφεύγεις τη μία, τις δύο, τις τρεις…

Βοά η ανάγκη

για «φίλους», «εταίρους», «συμμάχους».

Και πρέπει να σπεύσεις να βρεις.

Κι αν είναι παράταιρες τέτοιες φιλίες –

με λύκους, λιοντάρια, τσακάλια –

βαριές εκχωρήσεις, δεινές προστασίες, 

αυτή είν’ η ζούγκλα.

Ο δεύτερος δρόμος – μεγάλο το μήκος –

να γίνεις τσακάλι, λιοντάρι ή λύκος.

Και πάλι με φόβο κοντά στα θηρία.

Μα βρίσκεις τον τρόπο…

Αυτή είν’ η ζούγκλα.

Αλλιώτικος δρόμος – μονάχα για λίγους –

να πείσεις ζαρκάδια για σίγουρους φίλους.

Μυριάδες! και όχι  δυο-τρία.  

Και όλα με θάρρος μπροστά στα θηρία.

Αφόβιστα,

όταν λιοντάρια πολλά θα ρυάζονται,       

όταν τσακάλια και λύκοι θα δείχνουν τα δόντια τους.

Απρίλης 1941 - Απρίλης 2016

Με το ύφος κυρίαρχων κοσμοκρατόρων,

αλαζόνες θεοί τής αρίας φυλής, 

αναιδείς ολετήρες αρχαίων συνόρων,

γην και ύδωρ απαίτησαν – Μήδοι θρασείς.

Με κανόνια και στούκας σαν όρνια, στη χώρα,

Βησιγότθων απόγονοι - εκτελεστές,

του Μπετόβεν οι λάτρεις θεριά αιμοβόρα,

γραφικών οικισμών ιταμοί εμπρηστές.

Νικητές στις δηώσεις, στον τρόμο, στην πείνα,

δεδομένη περίμεναν υποταγή.

Στης φυλής τους το ψέμα ολέθρια ήττα,

ανεξίτηλη μες στους αιώνες ντροπή.

Και γυρίσαν οι χρόνοι, η λήθη στα πάθη,

στην οδό τής προόδου ο κάθε λαός.

Η παγίδα στημένη σε πλούτου φενάκη

κι η αυτάρκεια ένας χαμένος σκοπός.

Στων λαθών τη συσσώρευση νέμεση-κρίση,

στο τιμόνι ανίκανοι ονομαστοί,

εχθροσύμμαχοι ήρθαν να δώσουνε λύση,

σκοτεινών συμφερόντων φορείς, γελαστοί.

Δεν υψώνουν κανόνια και στούκας στη χώρα.

Ευκολότερα όπλα, αλλιώς εισβολή,

σιδηρόφρακτοι τότε, ευρώφρακτοι τώρα,

μας κραδαίνουν το χρήμα τους ως απειλή.

Φοβισμένοι, μικροί, μπρος στης φτώχειας το φάσμα

την Πατρίδα προσφέρουμε στην αγορά.

Μα υμνούμε ακόμα του ΟΧΙ το θαύμα,

σαν καλοί πατριώτες με λόγια πολλά!...