Τι ωφελεί;

 

Ακίνητος στεκόμουνα μη φύγει η καρδερίνα.

– πάλι την ώρα σου χαλάς;

Του έδειξα τον Έσπερο· λαμπύριζε στη δύση.

– τ’ αστέρια τι τα μελετάς;

Ξεχώριζα τα χρώματα μες στο ουράνιο τόξο.

– τι ωφελεί να τα κοιτάς;

Του είπα «άκου μουσική, η λεύκα τραγουδάει!».

– ξανά για περιττά μιλάς;

Του έδειξα την κερασιά τη μυριοανθισμένη.

– ωραία! τον Ιούνιο κεράσια φορτωμένη!  

Γαλάζια μάτια ο γείτονάς μου, του τα παινούσαν αρκετοί,

και κείνος περηφανευόταν «όραση έχω δυνατή»!

Όσο κι αν ήταν κάτι ωραίο, ο γείτονάς μου ο καλός

«τι ωφελεί;» ρωτούσε πάντα. Μέχρι το τέλος του τυφλός!

(παιδικές αναμνήσεις)

Δίκοπη

 

Να ήσουν καθαρό βιβλίο,

του παρελθόντος φωτιστής,

αυτογνωσίας εργαλείο,

του σήμερα εξηγητής!

Να μη γινόσουνα φορέας

σκοπιμοτήτων σκοτεινών,

γνωστής αλήθειας διαστροφέας

και άλλοθι φανατικών.

Πότε θα λάμψεις, Ιστορία,

μέσα στη σκέψη των λαών,

μαζί με την πλατιά Παιδεία

ν’ ανοίγεις μάτια μαθητών;

Αλλού δίπλωνε

 

Μου είπαν να υπηρετώ

του βασιλιά τις κλήσεις,

επίσημους να καρτερώ

να κάνω υποκλίσεις.

Μου δώσανε καλό μισθό,

αξίωμα με τόνο.

Μα εγώ ποτέ δεν έμαθα

τη μέση να διπλώνω.

Εδώ στο χωριουδάκι μου

το κτήμα μου οργώνω.

Για να γενεί το γέννημα

τη μέση μου διπλώνω.

…………………………………………………………………..

Ο Όθων πρόσφερε στον αγωνιστή Δημήτριο Μακρή τη θέση τού υπασπιστή του, ως αμοιβή για τις πολύτιμες υπηρεσίες του στην επανάσταση του ’21.

Ο Μακρής αρνήθηκε λέγοντας : «Μεγαλειότατε, δεν ξέρω εγώ να τσακάω τη μέση μου!»  (τσακάω =διπλώνω)

Παρέμεινε στο Μεσολόγγι όπου ασχολήθηκε με την γεωργία.

Στο μικρό δευτερόλεπτο

 

Κάποιες φορές,

την ώρα που η μέρα ξεθυμαίνει,

ένα τυχαίο δευτερόλεπτο μικρό

μια μέριμνα παλιά μού ξαναφέρνει

πως κάτι έχω ακόμα, σοβαρό.

Μαζί της προλαβαίνει και χωράει,

στο δευτερόλεπτο το τόσο δα μικρό,

μια στιγμιαία ενοχή που με τρυπάει,

μην το ξεχάσω απόψε αυτό το σοβαρό.

Στο δευτερόλεπτο η σκέψη μου για κείνη

που καρτερούσε το τηλέφωνο αργά,

μία φροντίδα που μου έχει απομείνει,

κι ας είναι πεθαμένη χρόνια επτά.