Ο κυρ-διανοούμενος

 

Τι ωραίες οι ιδέες για τα δικαιώματα,

τι ωραία αραδιάζει ηχηρά ονόματα!

Η θεά ελευθερία, οι αγωνιστές,

του ανθρώπου η αξία, οι αλτρουϊστές!

Άριστες δημοσιεύσεις ο κυρ-διανοούμενος,

με τα εύγε φορτωμένος και χειροκροτούμενος.

Όταν τη δημοκρατία φαύλοι την κουρέλιασαν,

του ανθρώπου την αξία την κατεξευτέλισαν,

κι ήρθε διχασμός καινούριος σκόπιμα κινούμενος,

λέξη μια να πει δε βρήκε ο κυρ-διανοούμενος.

Άχρωμες δημοσιεύσεις, μικροαφηγήματα·

ηχηρή η αφωνία στα πραξικοπήματα.  

 

Από το 1945 στον 21ο

 

Ανόητοι, εγωπαθείς, ανάπηροι στο πνεύμα,

ριψάσπιδες και δόλιοι στο εθνικό τους ψέμα, 

ακόμα και δοσίλογοι – παιδιά τής Γερμανίας –

αδιάντροποι στα δώματα της νέας εξουσίας. 

Οι στίχοι αυτοί ξεπήδησαν διαβάζοντας το παρακάτω απόσπασμα του ημερολογίου  τού Γιώργου Σεφέρη, που έγραφε το 1945:

  « …η βλακεία, η εγωπάθεια, η μωρία και η γενική αναπηρία τής ηγετικής τάξης στη σημερινή Ελλάδα σε φέρνει στην ανάγκη να ξεράσεις.

……..γιατί είμαι βέβαιος πως τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα, δεν αντιπροσωπεύουν τίποτε και υπάρχουν άγνωστοι, πολλοί που δεν ξέρουν, αλλά που αξίζουν...» 

«Πολιτικό Ημερολόγιο Β' 1945-1947»

.    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .    .   .   .   .   .   .   .

Όμως στον 21^ο

Η νέα τάξη ηγετών δεν ξέρει από ψέμα,

δεν έχουμε ανόητους, ανάπηρους στο πνεύμα,

στην Εσπερία οι σπουδές με άλλα πλέον ήθη,

επίπεδο ευρωπαϊκό, το παρελθόν στη λήθη.

Οι ψηφοφόροι ώριμοι, δεν τρώνε παραμύθια,

τα Μέσα ανεξάρτητα, ομνύουν στην αλήθεια.

Οι σχεδιασμοί ανώτεροι στη νέα ευημερία

με πράσινες γεννήτριες για την αειφορία.

Δια πάσαν νόσον σύμβουλοι ορίζουν τους κανόνες.

Τα πράσινα αλόγατα σαν μαγικές εικόνες!

Σαν πλάνη

 

Γνωστός ο δημοσιολόγος,

σημαντικός αναλυτής,  

με προσεγμένες τις εκφράσεις

αποδεκτός σχολιαστής. 

Ελεγκτικός στην εξουσία,

η κριτική του σθεναρή,

σε κάθε δημοσίευσή του

η τεκμηρίωση γερή.

Καλός ο δημοσιολόγος,

μα ξάφνου άλλη η γραφή,

αμφίβολο το γράψιμό του·

περίεργη η αλλαγή.

Υποστηρίζει μία θέση

μ’ επιχειρήματα λειψά,

σε τρία τελευταία άρθρα

στην εξουσία φιλικά.

Βρίσκεται άραγε σε πλάνη;

κάτι αλλιώς το εκτιμά;

Πολλές κουβέντες στα γραφεία,

φαρμακεροί υπαινιγμοί,

και στους ψαγμένους αναγνώστες

πικροί οι προβληματισμοί.

Τάισμα

 

Ένας σκύλος άγριος, σαν με δει, γρυλίζει, 

αν και δεν τον πείραξα, όλο με γαβγίζει.  

Κάποιος με συμβούλεψε να σηκώσω ξύλο

και να δώσω μάθημα στον κακό το σκύλο.

Παλαιός πολιτευτής, με πληθώρα φίλους,

μού ’δωσε αντίθετη συμβουλή για σκύλους:

Κάνε κράτει στο θυμό, μη σηκώνεις ξύλο,

άρχισε και τάιζε τον κακό το σκύλο!

Άρχισα το τάισμα στον κακό το σκύλο.

Έκοψε το γάβγισμα και με βλέπει φίλο.

Από την εχθρότητα στην πλαστή φιλία,

μ’ ένα μικροέξοδο βρήκα ησυχία!

Αρρωστημένα

Από το Άλφα και το Βήτα

παγκόσμιος ορυμαγδός,

μπροστά στο Πι η νέα στάση,

ένας ακόμα πανικός.

Ως το Ωμέγα και πιο πέρα

ατέρμονες παραλλαγές.

Χαιρέκακοι στα πολυβόλα

οι κίτρινοι εκφωνητές.

Ανήκουστες δικτατορίες,

μελετημένοι διασυρμοί,

μεταλλαγμένες κοινωνίες,

αρρωστημένοι διχασμοί.

Της Υδρογείου οι δυνάστες

μονίμως θα βυσσοδομούν.

Αν οι πολίτες ενωμένοι

σαν μια γροθιά θα πολεμούν.