(με 4 τρόπους)
α)
Φιλόδοξη και θαρραλέα η
νεαρή ηθοποιός,
ο θιασάρχης φημισμένος,
απέναντί της πατρικός,
μεγάλη η ενθάρρυνσή του, οι
υποδείξεις του σοφές,
την είχε κατασυγκινήσει με
λέξεις σαγηνευτικές.
Με το τελείωμα μιας πρόβας
μείναν οι δυο τους στη σκηνή,
της έδειξε με ποιες κινήσεις
θα συνδυάζει τη φωνή,
την κράτησε σε κάποιες
στάσεις, παράλληλα με συμβουλές,
πώς το κορμί να συμμετέχει
στου ρόλου τις εναλλαγές.
Τον άκουγε μαγνητισμένη,
μπροστά του ένιωθε παιδί,
τα χέρια στα γυμνά της
μπράτσα, γι’ αυτήν, αθώα επαφή.
Σε λίγο μάκρυναν τα χέρια,
τα χάδια του προσβλητικά,
κοντά της με ζεστή ανάσα, τα
μάτια του αρπακτικά.
Στο κλάσμα τού δευτερολέπτου
εκείνη την κακή στιγμή,
γκρέμισε τον καλό θεό της,
έβγαλε άγρια φωνή,
έσπρωξε πίσω το θηρίο με
θολωμένη τη ματιά,
στο ξαναμμένο πρόσωπό του
ξεγυρισμένη μια γροθιά…
β) Συνοπτικά
Του κοριτσιού φιλοδοξία ευγενική
ηθοποιός να γίνει να διαπρέψει.
Επιθυμία θιασάρχη κυνική
υβριστικά τα κάλλη της να δρέψει.
Αξιοπρέπεια η πρώτη της
αρχή·
στην άκρη τη φιλοδοξία.
Με μια γροθιά στον τιποτένιο
υβριστή,
γυναίκα αυτή, διδάσκει την
ανδρεία…
γ) Τηλεγραφικά
Άπλωσε χέρι
αισχρός θιασάρχης.
Αγνό το κορίτσι·
γροθιά!
δ) Αναλυτικά
Ηθοποιός και θιασάρχης σημαντικός, επιφανής,
για μένα ίνδαλμα μεγάλο, σπουδαίος καθοδηγητής.
Και πήγα σαν μαγνητισμένη να μάθω υποκριτική,
τα όνειρά μου θεριεμένα για μια καριέρα μαγική.
Μου είπε πως η ομορφιά μου ήταν προσόν σημαντικό
και το ωραίο μου το σώμα το βρήκε καταπληκτικό.
Μου έδωσε να του διαβάσω δώδεκα στίχους επικούς
κι ύστερα άλλους δεκαπέντε προκλητικά ερωτικούς.
Μου έκανε τρεις υποδείξεις με ύφος πάντα πατρικό.
Τους διάβασε κι αυτός τούς στίχους με τόνο διαφορετικό.
Θαύμασα πάλι το ταλέντο, την υποβλητική φωνή.
Μου είπε πως μπορώ ν’ ανέβω, θα χρειαστεί επιμονή.
Σε δύο μέρες ξαναπήγα εξασκημένη αρκετά,
του ξαναδιάβασα τους στίχους, στημένη μπρος του θαρρετά.
Αυθόρμητος ο έπαινός του και η ενθάρρυνση θερμή,
μια ώρα η συζήτησή μας. Μπροστά του ένιωθα παιδί.
Μου είπε για το νέο έργο που θ’ ανεβάσει προσεχώς,
πως θα βρισκόταν ένας ρόλος μικρός, μα ουσιαστικός.
Έφυγα με οχτώ σελίδες – μια πράξη τού θεατρικού,
με φυτρωμένα στα πλευρά μου φτερά τού ενθουσιασμού!
Με τη βοήθεια τού καθρέφτη η άσκηση εντατική,
αμέσως λάτρεψα το ρόλο, και η χαρά μου παιδική.
Συγκρατημένοι οι γονείς μου· δεν έλειπαν οι συμβουλές
να τιθασεύω τη χαρά μου, το νου μου στις υπερβολές.
Νέα συνάντηση οι δυο μας, με άκουσε προσεκτικά,
με καίριες παρατηρήσεις στου ρόλου μου τα μυστικά,
με κράτησε σε κάποιες στάσεις πώς να λυγίζω το κορμί,
πώς οι κινήσεις των χεριών μου να συνοδεύουν τη φωνή.
Τον κοίταζα συγκινημένη, για μένα δάσκαλος σοφός,
δεν έκρυβα το θαυμασμό μου· και άνθρωπος και ηθοποιός!
Μου πρότεινε να ξεκινήσω μια πρώτη πρόβα με στολή·
στο βεστιάριο φουστάνι έξωμο τριανταφυλλί.
Παίνεσε πάλι το κορμί μου, το όλο παρουσιαστικό,
διόρθωσε τη μια τιράντα με ύφος πάντα πατρικό,
το χέρι του στον ένα ώμο, υπόδειξη κινητική,
το άλλο χέρι του στη μέση, πώς να λυγίσω το κορμί.
Από τον ώμο στο λαιμό μου σαν χάδι σε παιδί μικρό,
καλόπιστα εγώ στεκόμουν, δεν πήγε ο νους στο πονηρό.
Προχώρησε ξεθαρρεμένος, η χούφτα του προσβλητική,
με ξαναμμένη την ανάσα η όψη του αρπακτική!
Τον κοίταξα απορημένη, κοκκίνισα μες στη στιγμή,
τραβήχτηκα σοκαρισμένη, μα η λαβή του δυνατή.
Αυτόματη αντίδρασή μου, αν και η ταραχή βαθιά,
ελεύθερο τ’ αριστερό μου, ξεγυρισμένη μια γροθιά!
Το πρόσωπο αλλοιωμένο· τού ήρθε τόσο ξαφνικό.
Πετάχτηκα γοργά στην πόρτα, στο διάδρομο το σκοτεινό,
τα σκαλοπάτια δύο-δύο σαν μια σκηνή δραματική.
Με το παράξενο φουστάνι σ’ ένα ταξί ορμητική…