Αμυγδαλιά 2

-Νωρίς ανθίζεις μυγδαλιά μου

και πρώτη σέρνεις το χορό,

σε κίνδυνο μεγάλο μπαίνεις,

δεν τον φοβάσαι τον καιρό;

Γλυκός ο ήλιος το Φλεβάρη

μα κάποτε σε ξεγελά,

μια κρύα νύχτα μόνο φτάνει,

για να σου κάνει τη ζημιά.

-Μες στου χειμώνα τη μουντάδα,

αγρούς μορφαίνω και αυλές,

τη συννεφιά την αλαφρώνω,                                           

κάπως γλυκαίνω τις καρδιές.

Να σπρώξω πάσχω το χειμώνα,

νωρίς η άνοιξη να ρθει,

να ξεθωριάσει η στεναχώρια

και το χαμόγελο ν’ ανθεί.