Ένα
δεντράκι φυτέψαμε οι δυο μας
και
το ποτίζαμε πάντα μαζί,
κι
όπως μεγάλωνε, καρποφορούσε,
κι
ήταν γλυκύτατοι όλοι οι καρποί.
Πέρασαν
κι έφυγαν κάμποσα χρόνια,
ήρθε
και γύρισε άλλος καιρός,
όμως
εγώ επιμένω ακόμα
και
μοναχός το ποτίζω ο πικρός.
Πιστεύω πως με το να συνεχίζεις να το ποτίζεις το δεντράκι κρατάς ζωντανή την ελπίδα φίλε Άρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ
Συγχώρα με που το λέω αλλά αυτή η ..πως την λένε "λεκτική επαλήθευση" με δυσκολεύει ιδιαίτερα. Ίσως είμαι πολύ μεγάλος για τέτοια συστήματα χα χα χα.
Αγέραστη η ελπίδα, φίλε Χριστόφορε. Να'σαι καλά.
ΔιαγραφήΗ επιμονή ειναι αρετή...και ναι ίσως κρύβει και ελπίδα...καλησπέρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα, αγαπητέ φίλε. Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου.
ΔιαγραφήΠολύ τρυφερό!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά αγαπητή φίλη. Ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΌμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://stixo-mythia.blogspot.gr/2012/07/2_24.html
Ευχαριστούμε!...