Μια
μέρα ακόμα τελειώνει
και
σβήνουν αργά των βουνών οι γραμμές,
η
νύχτα το δίχτυ απλώνει
κι
οι σκέψεις γυρίζουν στου πριν τις στιγμές.
Αυτές
οι στιγμές με χαρές και με λύπες,
με
γνώσεις καινούριες, ειδήσεις πολλές,
προσθέτουνε
πλούτο στις εμπειρίες,
μας
δείχνουν του κόσμου τις εκδοχές.
Μα
όσο τα χρόνια περνούνε και φεύγουν,
της
γνώσης ο πλούτος βαραίνει πολύ,
και
αν μετρητοίς όλα κάποιοι τα παίρνουν,
με
πίκρα γεμίζουν την έρμη ζωή.
Και η μνήμη- η σκέψη που πάντα συνοδεύουν την πείρα πώς μπορούν να αφήσουν ανάλαφρη την απαιτητική ζωή καλέ μου ποιητή? Αλήθεια πώς?
ΑπάντησηΔιαγραφήΒάλσαμο στέκονται όποτε περνώ και διαβάζω τους στίχους που μας στέλνεις απ' τα ψηλά-περήφανα βουνά σου...
Χαρούμενες γιορτές νάχετε!
Να αποδεχόμαστε την πραγματικότητα και να την αντιπαρερχόμαστε ταυτόχρονα! (όχι όλα μετρητοίς).
ΔιαγραφήΑυτήν την αντίφαση προσπαθούμε να λύνουμε διαρκώς.
Αγώνας δύσκολος. Σκληρός αντίπαλος η μνήμη. Ισχυρό όπλο μας το «αντιπαρέρχεσθαι», που γίνεται αποδοτικότερο με την πείρα.
Σχετικές αναρτήσεις: Η ζυγαριά, Μοίρα (αποδέχομαι), Παρελθόν, Μέγιστη λέξη, Ο μίτος, Επιμονή (αντιπαρέρχομαι).
Έξοχα τα σχόλιά σου πάντα, καλή μου Καρυάτιδα. Να ’σαι καλά, και το 2013 ακόμα καλύτερα.
... Μα όσο τα χρόνια περνούνε και φεύγουν,
ΑπάντησηΔιαγραφήτης γνώσης ο πλούτος βαραίνει πολύ,... Α.Α.
...όχι μόνο βαραίνει
μα μας παρασύρει σ΄ατέρμονα βάθη...
Να είσαι καλά,
Καλές Εορτές,
Υιώτα
αστοριανή,
ΝΥ
Υπάρχουν πράγματι εμπειρίες, που είναι μεγάλα βαρίδια. Η προηγούμενη βέβαια πείρα, μάς ενισχύει για να τα σηκώσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι το πρώτο υπερατλαντικό σχόλιο στο μπλογκ μου. Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη, αγαπητή Υιώτα. Να περάσετε καλά, μέσα στη θαλπωρή τής οικογένειας.
Εξαιρετικό το ποίημα σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπόφθεγμα ζωής!
Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη, αγαπητέ μου φίλε.
ΑπάντησηΔιαγραφή