Όσοι μπορέσανε, όσοι προλάβανε,
δίχως περίσκεψη, δίχως ντροπή
πλούτο της χώρας αδίστακτα αρπάξανε.
Άραγε έχουν πατρίδα αυτοί;
Είτε νομότυπα, είτε παράνομα
μάζεψαν χρήματα για τρεις γενιές.
Πώς να αισθάνονται βλέποντας γύρω τους
πείνα κι ανέχεια στις γειτονιές;
Όσοι τα έβλεπαν, όσοι τα ήξεραν,
κι ήταν πολλοί και σε θέσεις βαριές,
λόγια ωραία για χρόνια μάς έλεγαν
κι έμεναν άβουλοι σαν θεατές.
Έφτασε τώρα η έρημη χώρα μας,
ξένες ποδιές να φιλά δουλικά
και τα παιδιά της να βλέπουν αδιάφορα
ή να τη βρίζουν με λόγια πικρά.
Κι από κοντά τιμητές αναρίθμητοι
δείχνουν τους άλλους ως φταίχτες κακούς,
για τα δικά τους τα κρίματα αμίλητοι
και τα μυαλά τους σε άλλους καιρούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου