Πόσο
νόημα πια έχουν θέσεις κι αντιπαραθέσεις,
όταν
ξένοι καθορίζουν τις δικές μας υποθέσεις;
Ιδεών
και προγραμμάτων παγωμένες οι συνθέσεις
και
μας λοιδορούνε πλέον οι παλιές μας αντιθέσεις.
Κάθε
λίγο αγωνία για της τρόικας τις εκθέσεις,
με
το χέρι απλωμένο στων εταίρων τις προθέσεις.
Επενδύουμε
ελπίδες στις δικές τους προδιαθέσεις
κι
ανεχόμαστε για χρόνια τις αήθεις επιθέσεις.
Άτεγκτες
μπροστά μας τώρα προβλημάτων παραθέσεις,
μα
οι λύσεις όλο παίρνουν για το μέλλον μεταθέσεις,
κι
οι υπεύθυνοι τα ίδια: λείπουν οι προϋποθέσεις.
Ούτε
παύουν να εκθέτουν τις ωραίες τους τις θέσεις.
Στη
βουλή σκιαμαχίες και χλιαρές αντεπιθέσεις,
όλο
ψάχνουν και δε βρίσκουν τις στημένες αναθέσεις.
Σοβαρή
ανησυχία οι μεγάλες καταθέσεις.
Για
τους υπαλλήλους γρίφος, νόμοι γι’ αντιμεταθέσεις.
Μπήκαν
πλέον στο αρχείο λόγοι για αυτοδιαθέσεις,
και
τα Μέσα, στο μυαλό μας επεμβάσεις με ενθέσεις.
Ηχηρά
συνθήματά μας ράκη πια για αποθέσεις,
των
παλιών ιδανικών μας ζούμε τις αποσυνθέσεις.
Όλα
έχουν καταντήσει αφαιρέσεις και προσθέσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου