Ασβός και λιοντάρι

Μικρός το δέμας ο ασβός,

απάνω του λιοντάρι πεινασμένο,

με δήγματα και με νυχιές

τον θεωρεί ως δεδομένο.

Αμύνεται με σθένος ο ασβός,

κι αυτός νυχιάζει και δαγκώνει,

πονάει κι ο περήφανος εχθρός

κι από την κούραση καταϊδρώνει.

Με πάθος πολεμάει ο ασβός,

δεν είναι διόλου δεδομένος,

το ηθικό του υψηλό,

κι ας ο εχθρός του φημισμένος.

Ορμάει θαρραλέα ο ασβός,

μικρός το δέμας, μα τα νύχια του μεγάλα,

τα δόντια δείχνει με κραυγές θανατερές,

κι ο βασιλιάς τής ζούγκλας στη φευγάλα!  

Αέρα!!!