Τριγύρω σου λύκοι, λιοντάρια, τσακάλια,
κι εσύ μοναχό σου ζαρκάδι.
Ξεφεύγεις τη μία, τις δύο, τις τρεις…
Βοά η ανάγκη
για «φίλους», «εταίρους», «συμμάχους».
Και πρέπει να σπεύσεις να βρεις.
Κι αν είναι παράταιρες τέτοιες φιλίες –
με λύκους, λιοντάρια, τσακάλια –
βαριές εκχωρήσεις, δεινές προστασίες,
αυτή είν’ η ζούγκλα.
Ο δεύτερος δρόμος – μεγάλο το μήκος –
να γίνεις τσακάλι, λιοντάρι ή λύκος.
Και πάλι με φόβο κοντά στα θηρία.
Μα βρίσκεις τον τρόπο…
Αυτή είν’ η ζούγκλα.
Αλλιώτικος δρόμος – μονάχα για λίγους –
να πείσεις ζαρκάδια για σίγουρους φίλους.
Μυριάδες! και όχι
δυο-τρία.
Και όλα με θάρρος μπροστά στα θηρία.
Αφόβιστα,
όταν λιοντάρια πολλά θα ρυάζονται,
όταν τσακάλια και λύκοι θα δείχνουν τα δόντια τους.
