Στο έλεος των εχιδνών

«Παλαβός», «ελαφρός», «πειραγμένος», «φευγάτος»,

λεξιλόγιο πλούσιο των γνωστικών,

σε παρέες, ομάδες, σχολεία και λόχους,

γειτονιές των μικρών και μεγάλων χωριών.

Κακοήθη αστεία, σκληρές κοροϊδίες,

οι κουβέντες σαν δήγματα των εχιδνών,

προσβολές και αδιάντροπες χειρονομίες,

απειλές και κραυγές αιμοβόρων θεριών.

Των φιδόψυχων άθυρμα ο «πειραγμένος»,

το σταυρό του σηκώνει σε κάθε γωνιά,

στο «κουσούρι» του άκαρδα παρατημένος,

στο μικρόκοσμο ψάχνει να βρει ανθρωπιά.

Κι όταν φτάσει και σπάσουν τ’ αδύναμα φρένα

και γλιστρήσει στην άβυσσο οριστικά,

ανασύρονται μνήμες, παλιά δεδομένα,

των φιδιών καταγγέλλεται η απονιά.

Ένα θύμα ξανά, στον καιάδα τής λήθης

μα τα φίδια στην ίδια αισχρή ηδονή.

Στην παράκαμψη πέρα απ’ το δρόμο τής λύπης,

με συνείδηση ήσυχη οι γνωστικοί.