Τρίτη 17 Μαρτίου 2020

Αιθεροβάμων και «γαιοβάμων»


Να σπάσουνε τα φράγματα παλιών προκαταλήψεων,
να ξεχυθούν ιδανικά ακμαίων αντιλήψεων.
Αν σπάσουνε τα φράγματα, εμείς θα πλημμυρίσουμε
και τα παλιά μας δανεικά πότε θα τα γυρίσουμε;

Με του ονείρου τα φτερά ψηλότερα ν’ ανέβουμε
και τις τροχιές των αστεριών με δέος ν’ αγναντεύουμε.
Μια σκάλα χρειαζόμαστε ν’ ανέβουμε ψηλότερα,
μα να δεθούμε με τριχιές, μην έχουμε χειρότερα.

Ταξίδια μακρινά τού νου με πάθος να σχεδιάζουμε,
για μυθικούς ορίζοντες τα σύνορα να σπάζουμε.
Για μακρινούς προορισμούς δεν περισσεύουν χρήματα,
έχουμε να σχεδιάσουμε τα σύνορα στα κτήματα.

Με στίχους αλληγορικούς το φως να διαφεντεύουμε,
με χρώματα στις νότες μας τραγούδια να υφαίνουμε.
Εκεί στην άλλη αγορά για χρώματα να ψάξουμε,
πολλή νοτιά στους τοίχους μας και πρέπει να τους βάψουμε.

Με συναυλίες μυστικές σε μαγεμένα δώματα
νύχτες Μπετόβεν, οι ψυχές ν’ αφήνουνε τα σώματα.
Τις δυο αυλές μας μυστικά, μια νύχτα να ενώσουμε,
ανάμεσα στα δώματα μπετό πρέπει να στρώσουμε.

Να βγούμε στους αιθέρες μας μακριά απ’ την πεζότητα,
να σηκωθούμε απ’ τη γη και κάθε ματαιότητα.
Οι δυνατοί αέρηδες μέχρι πεζούς σηκώνουνε,
αν δεν πατήσουνε στη γη, πέφτουνε και ματώνουνε.