Βασιλική (1932-2007)

Δυο τάξεις στο Δημοτικό η έξυπνη Βασιλική,

δεν άφησε ο πόλεμος,

οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί και Έλληνες με Έλληνες

και στο χωριό μας όλεθρος.

Μες στο πενήντα η παντρειά, τη ζήτησε ο δάσκαλος,

μεγάλο είπαν τυχερό,

κι ας ήταν λίγο άσχημος κι ας είχε σόι άθλιο

και πεθερά και πεθερό.

Ο κόσμος στην ανέχεια, εκείνος είχε το μισθό,

κι οι νέοι ήταν λιγοστοί,

κοντά στις μάχες το χωριό, εννέα χρόνια ρημαδιό,

και σκοτωθήκανε πολλοί.

Τρία παιδιά στα γρήγορα, μα δυνατή η Βασιλική

και ικανή νοικοκυρά,

σκαφίδι, φούρνο, αργαλειό και πλέξιμο και ραπτική

και τα ’χε όλα στη σειρά.

Από τις πέντε το πρωί σαν το μουλάρι στη δουλειά,

κάθε φροντίδα πάνω της,

τα μέσα κι έξω τού σπιτιού, να μεγαλώσει τα παιδιά,

τα πάντα από τα χέρια της.

Ο δάσκαλος αμέτοχος, τα ’βρισκε όλα έτοιμα

και είχε βολευτεί καλά,

η πεθερά με το κεντρί για όλα είχε αντίρρηση

κι αναζητούσε τα στραβά,

ο πεθερός λιγόμυαλος, αέρας η συζήτηση,

δεν ήξερε να εκτιμά.

Δώδεκα χρόνια στο ζυγό η άψογη Βασιλική,

το στόμα της ραμμένο,

μες στα καρφιά και στα κεντριά, στην αφασία τού πασά,

λουλούδι μαραμένο.

Η μόνη της απαντοχή τα τρία άριστα παιδιά,

της έδιναν ελπίδες,

τα άλλα, άκαρδα, στυφά, αγέλαστα ή εχθρικά

και γλώσσες σαν λεπίδες.

Και μια Δευτέρα το πρωί η άκακη Βασιλική,

μία κραυγή μεγάλη.

Είχε τελειώσει η ανοχή, στο τέρμα η υπομονή,

σήκωσε το κεφάλι.

Ξαφνιάστηκε ο δάσκαλος, οι γέροι τα χρειάστηκαν

και κάναν να φωνάξουν,

μα πιο πολύ η Βασιλική, κι ακούσαν κάποιοι χωριανοί

και τρέξαν για να μάθουν.

Νομίσαν πως τρελάθηκε η ήσυχη Βασιλική,

φωνή ποτέ δεν είχε,

δώδεκα χρόνια είλωτας, τώρα θα γίνει ήρωας;

Το θάρρος πώς το βρήκε;

Δεν άφησε καμιά δουλειά η άξια Βασιλική,

φροντίδα όπως πρώτα.

Μα πέταξε από πάνω της κάθε κουβέντα και καρφί,

τους έδειξε την πόρτα.

Απαίτησε το σεβασμό στον κόπο και στον πόνο της,

στον άφωνο ιδρώτα.

Οι γέροι το βουλώσανε, στην άκρη τους ζαρώξανε,

ο είλωτας μη φύγει,

ο δάσκαλος φοβήθηκε, τον εαυτό του νοιάστηκε,

ο δούλος μη του λείψει,

έδειξε κάποια αλλαγή, τις ξάπλες του τις μάζεψε,

είπε σωστός θα γίνει.

Δυο τάξεις στο Δημοτικό η εύψυχη Βασιλική,

η τύχη της κομμένη.

Η Ιστορία αυτουργός, η εποχή της συνεργός,

ζωή σημαδεμένη.