Ανόητοι, εγωπαθείς, ανάπηροι στο πνεύμα,
ριψάσπιδες και δόλιοι στο εθνικό τους ψέμα,
ακόμα και δοσίλογοι – παιδιά τής Γερμανίας –
αδιάντροποι στα δώματα της νέας εξουσίας.
Οι στίχοι αυτοί ξεπήδησαν διαβάζοντας
το παρακάτω απόσπασμα του ημερολογίου τού Γιώργου Σεφέρη, που έγραφε το 1945:
……..γιατί είμαι βέβαιος πως
τούτοι οι ελεεινοί δεν αντιπροσωπεύουν τη ζωντανή Ελλάδα, δεν αντιπροσωπεύουν
τίποτε και υπάρχουν άγνωστοι, πολλοί που δεν ξέρουν, αλλά που αξίζουν...»
«Πολιτικό Ημερολόγιο Β' 1945-1947»
. . .
. .
. . .
. . .
. . .
. . .
. . .
Όμως στον 21ο
Η νέα τάξη ηγετών δεν ξέρει από ψέμα,
δεν έχουμε ανόητους, ανάπηρους στο πνεύμα,
στην Εσπερία οι σπουδές με άλλα πλέον ήθη,
επίπεδο ευρωπαϊκό, το παρελθόν στη λήθη.
Οι ψηφοφόροι ώριμοι, δεν τρώνε παραμύθια,
τα Μέσα ανεξάρτητα, ομνύουν στην αλήθεια.
Οι σχεδιασμοί ανώτεροι στη νέα ευημερία
με πράσινες γεννήτριες για την αειφορία.
Δια πάσαν νόσον σύμβουλοι ορίζουν τους κανόνες.
Τα πράσινα αλόγατα σαν μαγικές εικόνες!