Στην πόλη

 Στης πόλης τούς δρόμους κλεισμένη η ώρα,

με βιάση και άγχος πολλά τροχοφόρα.

Εδώ οι δουλειές, μα και πλήθος δουλείες,

δρομάκια πηγμένα, αδρές δυσκολίες.

Στην ύπαιθρο χώρα χωριά αδειασμένα,

τα χέρσα χωράφια στ’ αγρίμια δοσμένα,

αγνοί οι αέρηδες ποιους να δροσίσουν;

στην πόλη εμμένουν τα πλήθη να ζήσουν.

Ένας σατράπης που τα είχε όλα

 

αδίστακτος  αήθης  μακιαβέλης  προπετής  

αχρείος  αριβίστας  κακοήθης  εμπαθής 

γελοίος  δοκησίσοφος  βρωμιάρης  κυνικός

χυδαίος  φαυλεπίφαυλος  φαιδρός  προκλητικός    

δόλιος  ανερμάτιστος  αισχρός  ιδιοτελής  

μικρός  μωροφιλόδοξος  αγύρτης  υβριστής   

μηχανορράφος  αλαζών  αγνώμων  μοχθηρός 

διχαστικός  παρακεντές  θρασύς  σιχαμερός  

εαυτολάτρης  μασκαράς  κακόβουλος  αμνήμων       

άδικος  κουτοπόνηρος  φίλαρχος  κομπορρήμων

άφιλος  μούτρο  κάθαρμα  χρηματοθήρας  κλέφτης

δυνάστης  ΞΕΝΟΚΙΝΗΤΟΣ  διεφθαρμένος  ψεύτης 

Με ποια λέξη;

 

Φεύγοντας απ’ τους δικούς σου μιλάς για αποχώρηση.

Αν θα πας με τους εχθρούς σου, θα πούνε για προσχώρηση.

Και άλλες λέξεις θ’ ακουστούν: συμφέρον και απρέπεια,

μπορεί και τυχοδιωκτισμός και αναξιοπρέπεια.

Μα άλλοι θα το δουν αλλιώς, θα πουν αποστασία,

και άλλοι αυστηρότεροι θα πούνε προδοσία.

Και με άλλους στίχους:

1) 

http://arisalbis.blogspot.com/search/label/%CE%A0%CF%81%CE%BF%CF%83%CF%87%CF%89%CF%81%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82

2)

http://arisalbis.blogspot.com/search/label/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CE%BC%CE%AF%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82 

Δεύτερος Σεπτέμβρης

 

Το ρολόι τού κόσμου σε άτεγκτη κίνηση

και οι δείκτες του πάντα στον ίδιο ρυθμό,

ο Σεπτέμβρης, σαν ήρθε, κεντάει τη θύμηση

και τραβάει τη σκέψη στον άλλο καιρό.

Στον καιρό που εκείνη ταξίδι ξεκίνησε,

μοναχή της για άγνωστο προορισμό.

Κάποια λόγια περίεργα τότε ψιθύρισε

και πως ίσως το Μάρτη θα είναι εδώ.

Χελιδόνια το Μάρτη στα ίδια γυρίσανε,

ξαναβρήκαν εδώ τις παλιές τους φωλιές,

μα εκείνης τα βήματα άπρεπα σβήσανε

και γινήκαν ανάμνηση οι αγκαλιές.

Ένας χρόνος πικρός κι ο Σεπτέμβρης ασήκωτος,

κιτρινίζει μαζί του ελπίδα στερνή,

η φυγή της φαρμάκι, ο πόνος ανείπωτος,

και σημάδι κανένα πως πίσω θα ρθεί.

Του Σεπτέμβρη οι μέρες αργά πορευτήκανε

κι απομένει μια νύχτα να φύγει κι αυτή,

μα οι δείκτες αλλιώτικα ξάφνου χτυπήσανε,

στο σκοτάδι κρατούνε την πόρτα ανοιχτή.

Στο κατώφλι εκείνη, διστάζει ακίνητη,

προσπαθεί, και δε βρίσκει, μια λέξη να πει,

μακριά μοναχή, ένα χρόνο αφίλητη,

ήταν βάρκα, σε πέλαγος, πού ’χε χαθεί.

Λατρεμένα δυο χέρια μπροστά της απλώθηκαν,

ξαναείδε φωλιά το φτωχό σπιτικό,

και τα λόγια σαν τότε θερμά ξεδιπλώθηκαν:

–Θα τον βρούμε μαζί τον παλιό μας ρυθμό.

Ησυχία!

 

– Έχουμε ησυχία, φίλε,

μόνο αυτό μετράει.

καθένας τη δουλειά του,

την ήσυχη ζωή του.

–Και το ηφαίστειο ήσυχο

προτού την έκρηξή του…

Απογύμνωση

 

Μονάχα σιγανές στιχομυθίες,

παράξενα το πλήθος σιωπηλό,

ο τελετάρχης τελευταίες οδηγίες,

όμως ανήσυχος, το βλέμμα του θολό.

Με το χαμόγελό του φορεμένο

μπρος στα μικρόφωνα ξεπρόβαλε γοργός

και με το ύφος το δασκαλεμένο

ξεκίνησε χαιρετισμό ο αρχηγός.

«Σας αγαπώ και σας τιμώ! εγώ θα »

Μα ξάφνου ένα γιούχα οργισμένο,

μια βροντερή μυριόστομη κραυγή,

οι οπαδοί ποτάμι φουσκωμένο,

λες και σεισμός είχε ξεσπάσει τη στιγμή.

Οι δορυφόροι του χλωμοί ανταριασμένοι

τον τράβηξαν με τρόμο, σαν σακί,

μια πόρτα πίσω ευτυχώς ξεκλειδωμένη,

και γρήγορα να φύγουν από κει.

Με ντοκουμέντα η βαριά καταγγελία,

σε όλους φανερό το μυστικό,

δεν έμεινε καμιά αμφιβολία.

Το προδομένο πλήθος εχθρικό.

Ο αρχηγός τους μία μαριονέτα,

τα ψέματα συνήθης τακτική,

η όλη του πολιτική μια οπερέτα,

για την πατρίδα καταστροφική.

Θύμα Ιστορίας

 

Πορεία ερευνητική στου Γράμμου τις πλαγιές,

κρυμμένα μες στα έλατα αυτόνομα λημέρια,

η Φύση κατασκέπασε τις φοβερές πληγές,

δε θέλει πια να ξαναδεί αδελφοκτόνα χέρια.

Η Φύση κατασκέπασε εκείνες τις πληγές,

τα χρόνια συσσωρεύτηκαν, σπρωχτήκανε στη λήθη,

μα κάποιες μνήμες μένουνε μονίμως ενεργές

κι υπενθυμίζουνε παλιά φανατισμένα ήθη.

Ο ελληνοϊταλικός σελίδες Ιστορίας,

ανάγνωση κι εκτίμηση ηρωικών μαχών,

ο ελληνοελληνικός σαν θύμα Ιστορίας

ακόμα δίνει αφορμές για όξυνση παθών.