Μόνο το πλην

 

Φορές περιαυτολογεί 

ο χωριανός μου ο Γιωργής,

την έχει την αδυναμία.

Μα είναι άνθρωπος καλός,

ειλικρινής, διαλλακτικός

και με γνωστή φιλοτιμία.

Και όλα τούτα τα καλά

πολλοί τ’ αντιπαρέρχονται,

λες κι είναι τέλειοι αυτοί,

και αυστηρά τον μέμφονται.

Μπροστάρης

 

Κομμένος ο δρόμος.

Ας είναι!

Οι σκέψεις ακμαίες.

Εμπόδια πλήθος.

Ας είναι!

Ιδέες γενναίες.

Ακλόνητος μένει,

το φόβο τον στύβει,

στο χρέος τραβάει,

κεφάλι δε σκύβει.

Η μακροημέρευση παλαιού σατράπη

 

Για το λαό και την πατρίδα

παχιά τα λόγια τού σατράπη,

και οι παρατρεχάμενοί του

για του λαού μιλούσαν την αγάπη!

Ευτυχισμένος ο σατράπης,

λογάδες οι αντίπαλοί του.

Πολύ ή λίγο βολεμένοι

ή φοβικοί οι οπαδοί του.

Πώς ξανά;

 

Βαριά η ήττα τής ομάδας

κι ο αρχηγός τους, δίχως σκέψη,

τους άφησε απορημένους

και δεν τους είπε μία λέξη.

Αναζητώντας άλλους φίλους

χαμένος μες στην αφωνία,

κι εκείνοι εγκαταλειμμένοι

διχόνοια μες στη διαφωνία.

Οι περισσότεροι σε δίνη,

το πώς να βρούνε άλλους δρόμους.

Κατατρεγμένο σκορποχώρι·

στην άκρη τούς αρχαίους τόμους.

Ο αρχηγός σε νέα φάση

παράτησε την αλαλία.

Κι αυτοί που έχουν απομείνει 

πεσμένοι στην αμφιβολία:

Μαζί του να παραταχθούνε;

να είναι πάντα δεδομένοι;

να ξαναμπούνε στο παιχνίδι;

Αξιοπρέπεια ληγμένη;

Χάσιμο

Τον αγνοήσανε γνωστοί,

τον αδικήσανε βαριά.

 

Με την οργή του οδηγό

αντέδρασε με απειλές.

Και βούλιαξε το δίκιο του

σε ύβρεις και υπερβολές.

Ένας έμμισθος ανθρωπιστής

 

Θιασώτης τής ειρήνης, συνεπής διεθνιστής

ακραιφνής κοσμοπολίτης και αντιεθνικιστής,

εναντίον τού πολέμου, βέρος δημοκρατικός.

Απεχθάνεται τα όπλα και τη βία γενικώς.

–Κι όταν, φίλε μου, προβάλουν οι εχθροί προ των πυλών,

εφαρμόζοντας στην πράξη τις κραυγές των απειλών;

Πώς θα σώσεις την πατρίδα, σε ποια θέση θα βρεθείς;

με τι όπλο θα μπορέσεις ψυχωμένος ν’ αμυνθείς;

–Δε μ’ αρέσουνε τα όπλα και η βία γενικώς.

Από χρόνια τό ’χω ψάξει, είμαι προνοητικός!

Έτοιμο το εισιτήριο, για να φύγω να σωθώ,

είναι κρίμα ν’ αδρανήσω κι άδικα να σκοτωθώ!

Από τύχη

 

Ποιο άραγε θα είναι το ωάριο;

και ποιο το σπερματοζωάριο;

και ποια θα είναι η στιγμή;

Τυχαία όλων η ζωή.

Μυριάδες των μυριάδων οι αγέννητοι,

ελάχιστοι εκείνοι που γεννιούνται,

και απειροελάχιστοι

όσοι από την Τύχη ευνοούνται.

(Άραγε πόσοι τυχεροί

από αυτούς που δε γεννιούνται;)