Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Ω παρελθόν!

Ω παρελθόν τυραννικό αθρόων συνθημάτων,
των ιαχών, των σημαιών, των πυροτεχνημάτων,
φερμένων χειροκροτητών, οπαδοπολεμάρχων,
ω παρελθόν απατηλό γενναίων κηρυγμάτων.

Ω παρελθόν τών ευθυνών πληθώρας ψηφοφόρων
παλιών και νέων τοπαρχών, μετρίων ηγητόρων,
εξουσιοπατριωτών, φτηνών δεκαρολόγων,
ω παρελθόν θριαμβικό τών συμφεροντολόγων.

Ω παρελθόν τών συνετών και των νοικοκυραίων,
των φιλησύχων θεατών ενώπιον ακραίων,
τυχάρπαστων, θρασύτατων, αργομισθοθρεμμένων,
ω παρελθόν τής ανοχής τών μικροβολεμένων.

Ω παρελθόν τής ύβρεως και της παραφροσύνης,
στάσου μπροστά μας κάτοπτρο και φόβητρο της μνήμης,
κάνε τον πόνο, την οργή πηγή αυτογνωσίας,
γίνε επιτέλους διδαχή τής νέας ιστορίας.

10 σχόλια:

  1. "Ω παρελθόν τών συνετών και των νοικοκυραίων,
    των φιλησύχων θεατών ενώπιον ακραίων,
    τυχάρπαστων, θρασύτατων, αργομισθοθρεμμένων,
    ω παρελθόν τής ανοχής τών μικροβολεμένων".

    ==============

    Οι λεγόμενοι... "νοικοκυραίοι", η συντηρητική ευταξία!.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Προσευχή!...
    Οι νοικοκυραί(γ)οι του Μακρυγιάννη, είναι ακόμα θύματα των "οπαδοπολεμάρχων" (τι ωραία λέξη!...).
    Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Συγχαρητήρια Άρη! Εξαιρετικό!...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πότε η αυτογνωσία θα σταθεί εμπόδιο στην επανάληψη της ιστορίας;

      Διαγραφή
  3. Μου αρέσει η ευχή - προτροπή σου φίλε Άρη: να γίνει η ιστορία πηγή αυτογνωσίας και διδαχή! Απορώ πόσα ακόμα θα χρειαστούν να γίνουν για να διδαχτούμε!!
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διδασκόμαστε συνεχώς μέσα στην ιστορία μας. Πολύ μακρύς ο δρόμος. Από γενιά σε γενιά όμως, αδυνατίζουν οι μνήμες. Κι εδώ βρίσκεται η ευθύνη τής ελλιπούς παιδείας των παιδιών τής κάθε γενιάς. Και αναδύεται και η προσωπική ευθύνη τού καθενός μας.

      Διαγραφή
  4. Θα γίνει άραγε διδαχή αγαπητέ Άρη;
    Τι δείχνουν τα σημάδια των καιρών;
    Πολύ φοβάμαι ότι το παρελθόν χάθηκε οριστικά και βίαια και
    τώρα καινούργια ήθη, καινούργια σουσούμια, καινούργιες ιδέες
    ξεφυτρώσαν και κάτι το "απόλυτο" μου μοιάζουν όλα αυτά...
    ούτε απ την ψυχή , ούτε απ το μυαλό περνάνε...
    Όπως γράφει η Μαρία , η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλά τώρα πια
    σε μια ακόμα χειρότερη μορφή της...

    Καλό βράδυ εύχομαι :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η διδαχή συντελείται ήδη, μέρα με τη μέρα, επώδυνα. Δεν είναι η πρώτη φορά στην ιστορία μας. Κάθε φορά με άλλες συνθήκες. Το κακό βρίσκεται στη βραχύβια συλλογική μας μνήμη. Μελετώντας την ιστορία το διαπιστώνουμε σε όλες τις περιόδους.
      Μένει τελικά να αγωνίζεται ο καθένας, αφενός σε προσωπικό επίπεδο, χωρίς να τον κάμπτουν οι Λαιστρυγόνες που δε λείπουν ποτέ στη ζωή και αφετέρου σε συλλογικό επίπεδο, όπου μπορεί ο καθένας να προσφέρει. Αρκετά αφήσαμε τους «άλλους» να κανονίζουν το μέλλον μας.

      Διαγραφή
  5. Ελπίζουμε στη διδαχή Αρη , όμως η μνήμη εξασθενεί φοβάμαι και οι καναπέδες βουλιάζουν επικίνδυνα. Εξαιρετικοί στίχοι με απεικόνιση της πραγματικότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η βαρύτητα των συνεπειών του βεβαρυμένου παρελθόντος θα κρατήσει τη μνήμη για πολύ χρόνο, πιστεύω. Από κει και πέρα το κύμα τής ιστορίας ατέρμον...

    ΑπάντησηΔιαγραφή