Τυπωμένα
χαμόγελα φίλοι ηγέτες,
κωμικές
αγκαλιές, γλυκεροί ασπασμοί,
κυνικών
συμφερόντων δειλοί υπηρέτες,
οραμάτων
νεκρών θλιβεροί ουραγοί.
Στις
οθόνες τού κέρδους δεμένες οι σκέψεις,
πωρωμένοι
οι μόνιμοι διασκοτιστές,
αδαείς,
προπετείς σε περίοπτες θέσεις,
ψευδαλήθειας
υπόγειοι διακινητές.
Στις
οθόνες τού κέρδους λαοί σπιτωμένοι,
παρουσίες
ακμαίες με κάλλη φθηνά,
σε
θεάματα ανάλαφρα πια εθισμένοι
και
ειδήσεις πολλές για πλυμένα μυαλά.
Στην
Ευρώπη τού Γκαίτε οι μόνες ιδέες
αριθμοί
και προστάγματα τραπεζιτών.
Των
παλιών εποχών εκδηλώσεις πηγαίες
σαν
υπόθεση πια λιγοστών πολιτών.
Δεν φοβόμαστε τους δυνάστες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι μάχες δίνονται και κερδίζονται από τους περήφανους και μαχόμενους λαούς.
Έξω από τη λυκοφωλιά της ΕΕ.
Καλή δύναμη-ψυχή βαθιά!
Η κατανίκηση του φόβου είναι το κλειδί.
ΔιαγραφήΚαι με πρώτες αξίες τον Άνθρωπο και την Πατρίδα, μπορούμε να δίνουμε αγώνες μέσα στη ζούγκλα.
Σ’ ευχαριστώ, φίλε Ευρυτάνα.
Ακριβώς έτσι όπως το περιέγραψες το ευρωτοπίο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ όσο γίνεται πιο καθαρή αποτύπωσή του / ανάγνωσή του θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε, να δώσουμε απαντήσεις και να αναρωτηθούμε. Και θα ανοίξει το δρόμο προς τη συνειδητοποίηση...
Καλησπέρα!
Να καταλάβουμε! Ν’ αρχίσει η συνειδητοποίηση.
ΔιαγραφήΕδώ είναι η ευθύνη τού κάθε πολίτη.
Πληρέστατο το σχόλιό σου, Αλεξάνδρα.
Σ’ ευχαριστώ πολύ.
"Στην Ευρώπη τού Γκαίτε" δολοφονούν οι τραπεζίτες, όπως έκαναν οι ναζί στο παρελθόν. Αιματοκύλησαν την υφήλιο, υπό τους ήχους του Βάγκνερ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΨυχή ψηλά και μνήμη σε εγρήγορση. Αντί να μετράμε πόσα ΑΤΜ είναι κλειστά, ας μετρήσουμε ξανά πόσους νεκρούς άφησαν πίσω τους οι βάρβαροι...
Στη μνήμη τους οφείλουμε μόνο. Αυτή είναι η οφειλή μας κι αυτή έχουμε καθήκον να υπηρετήσουμε.
Τα σέβη μου Άρη!
Ο πόλεμος συνεχίζεται. Τα θύματα αυξάνονται. Η κατοχή παρούσα, και γίνεται αποδεκτή από πολλούς κατεχόμενους. Είναι δυνατόν;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροέκταση των στίχων μου το ευστοχότατο σχόλιό σου, Μαρία.
Σ’ ευχαριστώ πολύ.
"Ευρωτοπίο Στην Ομίχλη"...και δεν φταίει η ομίχλη, αλλά η Ευρώπη... Καλημέρα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμίχλη, που έγινε πια κατάσταση, και μεγάλα πλήθη τη θεωρούν …φυσιολογική.
ΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ πολύ, Πέτρα.
"διασκοτιστές"
ΑπάντησηΔιαγραφήυποκλίνομαι στην "γλωσσοπλασία" σου φίλε Άρη!
καλύτερα δεν θα μπορούσες να τα διατυπώσεις!
Χαιρετώ! :)
Αφού οι διαφωτιστές δε βρίσκουν βήμα, το λόγο έχουν οι διασκοτιστές. Και τα πλήθη τείνουν ακόμα ευήκοα ώτα.
ΔιαγραφήΣ’ ευχαριστώ πολύ, Αριστέα.