Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου 2016

Κυβερνήτες στην παράξενη πολιτεία


Στην εξουσία δεινός δημεγέρτης,
λόγια ωραία, μα κι έργα σωστά, 
των οπαδών λατρεμένος ηγέτης,
όμως ξεφύτρωσαν λάθη πολλά.

Σκάνδαλα, έρωτες, παλινωδίες,
και στα υπόγεια τα τρωκτικά.
Φίλοι καλοί, ενεοί στις βλακείες,
κι από παντού τα πυρά εχθρικά.

Ήρθε στο θώκο ο μέγας εχθρός του,
αν και φθαρμένος σε χρόνια παλιά.
Αντεκδικήσεις ο πρώτος σκοπός του,
παλινορθώσεις με ήθη φθηνά.

Ο δημεγέρτης σε δεύτερη πράξη
αν και το άστρο του είχε καεί,
πρόωρος χάρος ανέλαβε δράση
κι έφερε διάδοχο το λογιστή.

Λόγια πεζά μα και άξια έργα,
ευημερία θολή, στο παρόν.
Της διαπλοκής το επίπεδο μέγα,
οι βολεμένοι στο κόμμα, μπετόν.

Μεταρρυθμίσεων αναζητήσεις,
η κοινωνία δικό της ρυθμό,
με αλχημείες και φαύλες κινήσεις
νόμισμα ξένο, θηλιά στο λαιμό.

Ψήφο σε άλλον με ύφος γενναίο,
έναν καλύτερο ομιλητή,
τ’ όνομα είχε προσόν του σπουδαίο,
διάφοροι είπαν πως έχει πυγμή.

Του παρελθόντος ακμαίοι οι κρίκοι
και η πορεία το ίδιο πεζή,
άλλοι ημέτεροι βρήκαν τσιφλίκι
και το κατάντησαν άγονη γη.

Με υποσχέσεις ο άλλος στο βήμα,
τ’ όνομα είχε κι αυτός για προσόν.
Σαν δεδομένο το ψέμα για χρήμα
κι ήρθε στη χώρα εσμός χορηγών.

Ναυαγοσώστες την άκριτη ώρα,
όμως με ρήτρες – παγίδες  κρυφές,
τόσοι αδιάβαστοι πήραν τη χώρα
και την παρέδωσαν στους δανειστές.

Νέα εκδίωξη, άλλο τιμόνι,
ίδια συνέχεια δίχως πνοή,
λόγια περήφανα, άθλιοι νόμοι,
σε αδιέξοδο η διαδρομή.

Απελπισμένοι στο μαύρο τους χάλι,
βρήκαν στ’ αζήτητα κόμμα μικρό,
σε γενναιότητες πίστεψαν πάλι,
αν και το ένιωθαν το μυστικό…