Ικεσίες στη Θεά Εξουσία παλαιόθεν

του κατέχοντος…

Θεά μου Μεγαλόπρεπη, Ωραία Εξουσία,

για μένα η ανώτερη, η μέγιστη Αξία!

Παράκληση θερμότατη σε Σένα απευθύνω,

του Οίκου Σου Αρχιερεύς παντοτινός να μείνω.

Με τους δικούς μου ιερείς να Σε υμνολογούμε

και οι πιστοί μου οπαδοί να Σε δοξολογούνε.

Θεά μου Συ, Ατέρμονη, αιώνες Λατρεμένη,

χωρίς Εσένα, νόημα στη ζήση μου δε μένει.

του επιδιώκοντος…

Θεά μου Ακριβοθώρητη, Ακμαία Εξουσία,

ως ταπεινός ικέτης Σου, ζητώ την ευκαιρία

στα δώματά Σου να βρεθώ, να Σε υπηρετήσω,

τον χρυσοφόρο Οίκο Σου σεμνά να ευπρεπίσω.

του ολίγα ελπίζοντος…

Θεά μου Δυσανάβατη, Γενναία Εξουσία,

με τις μικρές δυνάμεις μου κάνω κι εγώ θυσία

και μία θέση καρτερώ στο λαμπερό Ναό Σου,

απλός διεκπεραιωτής, μικρός ιερουργός Σου.

του αφελούς…

Θεά μου Αναπόφευκτη, χιλιοχρωματισμένη,

από δυνάστες και τρελούς πολυδυσφημισμένη,

νά ’σουν Θεά πραγματική με άπειρη σοφία,

να μη χωρούν στον Οίκο Σου αχρείοι με λοφία!

Άλλο θα είχες όνομα, σωστό για μια Οσία,

με νόημα ανθρώπινο, αληθινή αξία.

Θα ήσουν η ευώνυμη η Θεία Ενουσία

και όχι η δυσώνυμη η έξω απ’ την Ουσία!