Τετάρτη 11 Φεβρουαρίου 2015

Πενίας ευημερία


Τα βλέμματα ανήμπορων γερόντων,
τα ράκη των αστέγων και απόρων,
η θλίψη στις ουρές των συσσιτίων,
τα λόγια στα χαρτάκια αυτοχείρων.

Η άβυσσος στα μάτια χρεωμένων,
τ’ αμήχανα χαμόγελα των νέων,
το ψάξιμο στις λίστες των ανέργων,
η άμετρη φυγή των σπουδαγμένων.

Κι απέναντι βοή πλεονασμάτων,
οι συμβουλές εταίρων και συμμάχων:
Εμείς κοντά σας πάντα αγρυπνούμε,
οι αριθμοί σας πια ευημερούνε.

ΕΝΙΑΙΑ ΚΙΝΗΣΗ BLOGGERS
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΔΑΝΕΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ

6 σχόλια:

  1. Πολύ ωραία η σκέψη σας κύριε Άρη, να αναρτήσετε το συγκεκριμένο ποίημα!
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κομμάτι μιας μελλοντικής ανάρτησης, προσαρμοσμένο στη σημερινή ημέρα. Ευχαριστώ πολύ, Ινώ.

      Διαγραφή
  2. Λέξη -λέξη αποτελεί το ποίημά σου Αρη τη μεγάλη κραυγή για την ελπίδα μια αλλαγής όσων δεν μας αξίζουν !!
    Καλό ξημέρωμα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτι φαίνεται να ξεκινάει, Nikol.
      Όλο και περισσότεροι διατίθενται να σπρώξουν για να γυρίσει ο ήλιος.
      Πού θα πάει!

      Διαγραφή
  3. Άλλοι γράφουν συνθήματα, άλλοι τοίχους κι άλλοι ποίηση. Ο καθένας έχει το μερτικό του σ' αυτό το κομμάτι της ιστορίας μας. Κι αυτό που διάβασα μου έφερε πόνο και δάκρυα. Γιατί σε κάθε στροφή σου, κρύβεται και κάποιος δικός μας άνθρωπος...
    Συγκινημένη και αισιόδοξη σε χαιρετώ Άρη μου! Να είσαι καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάποιοι δικοί μας άνθρωποι. Ακριβώς, Μαρία.
      Κι όταν πια βλέπεις εκ του σύνεγγυς την ανάγκη επιβίωσης και του δικού σου ανθρώπου, ωθείσαι πια να συντρέξεις περισσότερο.
      Και παρατηρώ πλέον, κάποιους ανθρώπους να ανεβάζουν τον πήχη τής ανθρωπιάς τους…

      Διαγραφή