Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Απρίλης του '67


Απρίλης τού εξηνταεφτά, της βίας, της ντροπής,
του γύψου και του βούρδουλα στυγνή δικτατορία,
δεσμώτες τού ιππόδρομου, και πρώτος ο Ελής,
η Γυάρος νέος Παρθενών στην ίδια ιστορία.

Δοσίλογοι, ξενόδουλοι, χαφιέδες, αυλικοί,
σε θέσεις σκοτεινόμισθες χωλής δημοκρατίας,
αχρείοι προβοκάτορες, επεισοδιακοί,
για χρόνια προπαρασκευή αστυνομοκρατίας.

Πανεύκολα κυρίαρχοι, στρωμένο το χαλί,
μια νύχτα μόνο, αρκετή, ταχείες αλυσίδες,
ηγέτες δημεγερτικοί στον ύπνο το βαθύ,
αντίσταση ανύπαρκτη, κομμένες οι ελπίδες.

Γι’ ασήμαντο ατόπημα τυφλή καταστολή,
τρομοκρατία φυλακών, δοτών στρατοδικείων,
πατριωτοκηρύγματα – δεκάρικοι φτηνοί,
ελλάς ελλήνων χριστιανών των βασανιστηρίων.

Του λόγου απαγόρευση, η πρώτιστη αρχή,
η τάξη των ερπυστριών δίκην νεκροταφείου,
αλήθεια και παρηγοριά ξενόγλωσσοι σταθμοί,
και ύποπτος ο διπλανός τού κάθε καφενείου.

Του καθεστώτος άφθονοι πρόθυμοι συνεργοί,
από δραγάτες των χωριών ως αρεοπαγίτες,
και ρασοφόροι διάφοροι υποστηρικτικοί.
Κι υπάλληλοι διπρόσωποι ερπετοθεσιθήρες.

Εφτά ετών εγκλήματα, κατάλογος μακρύς,
και αίσχιστο κακούργημα εσχάτης προδοσίας,
του Κίσιγκερ αθύρματα γελοίοι στρατηγοί,
της Κύπρου μας την κεφαλή στο πιάτο τής Τουρκίας.

Άτακτη χουντοδιάλυση μπροστά στη συντριβή,
δημοκρατίας έλευση στου κόσμου την κοιτίδα,
συγκρατημένοι οι μουντοί καινούριοι οιωνοί.
Αξία πρώτη, άφθαρτη, απ’ όλα η Πατρίδα.

Η διαδρομή λιγόχρονη, η μνήμη μας κοντή,
μικρόπνοος ο στόχος μας φθηνής ευημερίας.
Μα στη στροφή το βάραθρο βεβαία αναμονή.
Η Νέμεση αμείλικτη! Νόμος τής Ιστορίας.

Σημειώσεις (για τους νεότερους)
-Παναγιώτης Ελής: Το πρώτο βεβαιωμένο θύμα τής χούντας.
Δολοφονήθηκε την 21η Απριλίου στον ιππόδρομο, όπου
συγκέντρωναν τους συλλαμβανόμενους πολίτες. Στη συνέχεια
οι περισσότεροι εκτοπίστηκαν στη Γυάρο.
-Παρθενών: Ιθύνοντες της περιόδου τού εμφυλίου χαρακτήριζαν
τη Μακρόνησο Νέο Παρθενώνα.
-προβοκάτορες: Από το ιουλιανό πραξικόπημα του ’65 μέχρι
την προκήρυξη των εκλογών για το Μάιο του ’67, σε όλες τις
λαϊκές συγκεντρώσεις, προβοκάτορες προκαλούσαν επεισόδια,
για δημιουργία κλίματος οχλοκρατίας.
-ξενόγλωσσοι σταθμοί με ελληνόφωνα προγράμματα:
Ντόιτσε Βέλε, Μπι μπι σι, Παρίσι, σταθμοί τού ανατολικού μπλοκ
ακόμα και «η φωνή τής Αμερικής».
-Χένρυ Κίσιγκερ: Υπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ, αρχιτέκτονας
της Κυπριακής τραγωδίας.    

Σχετικά ποιήματα  1, 2, 3, 4

19 σχόλια:

  1. Μέσα σε δέκα στροφές δίνεις όλο το κλίμα της τρομοκρατίας, των απαγορεύσεων, της έλλειψης ελευθερίας στην έκφραση και σε άλλα πολλά!
    Επετειακή η μέρα.
    Εύχομαι να μην ξεχνάμε την ιστορία.
    (δυστυχώς δεν γνώριζα το πρώτο θύμα, στο μεταξύ πριν φτάσω στις παραπομπές σου αγαπητέ Άρη, είχε ψάξει ήδη το όνομα. Τελικά δεν είναι θέμα μόνο να μην ξεχνάμε αλλά να γνωρίζουμε κιόλας!
    Την καλημέρα μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Επετειακή η μέρα (μαύρη επέτειος!)

      Διαγραφή
    2. Πριν τη χούντα, η τρομοκρατία ήταν υπόγεια. Με τη χούντα έγινε απροκάλυπτη και σκληρότατη.
      Πολλοί που αγνοούν την Ιστορία, βλέποντας τις διαρκείς φθορές και δολιοφθορές τής δημοκρατίας μας, διατυπώνουν αβασάνιστα τη θέση: μωρέ χούντα μάς χρειάζεται!
      Η απάντηση βέβαια απλή: μια πραγματική Δημοκρατία μάς χρειάζεται…
      Ευχαριστώ πολύ, Αριστέα.

      Διαγραφή
  2. Μαύρη ώρα και στιγμή ... πόσο σωστά και όμορφα τα γράφεις Άρη μου.
    Κάποια βρωμοφυλλάδα μοιράζει και σιντι με τους λόγους του Παπαδόπουλου... για να είναι σωστή η επέτειος!
    Να είσαι καλά εσύ να τα λες και να θυμόμαστε... να μη ξεχνάμε γιατί πολύ αέρα πήραν τα φασιστοσαλίγκαρα και αρμενίζουν στις ζωές μας....

    Την καλημέρα μου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πριν αρκετά χρόνια, λουφαγμένοι, δεν τολμούσαν να εκφραστούν. Τώρα έχουν ισχυρή εκπροσώπηση. Η δημοκρατία μας, ανεκτική σε πλήθος αντιδημοκρατικών εκδηλώσεων, προσφέρει έδαφος για να ακούγονται ύμνοι προς τη δικτατορία.
      Πάντως, διαπιστώνω πως οι νεότεροι έχουν τεράστια άγνοια. Και στην άγνοια φυτρώνουν κυρίως αγκάθια...
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Levina.

      Διαγραφή
  3. Η δικτατορία της επταετίας εκείνης, δυστυχώς (κατά την ταπεινή μου άποψη) είχε πολλά κοινά στο "αποφασίζωμεν και διατάζωμεν" με την προηγούμενη κυβέρνηση, που είχε υιοθετήσει την ίδια τακτική (τα ΜΑΤ έκαναν καλή "δουλίτσα"..) αν και η "Μακρόνησος" ήταν λίγο πιο κοντά στο σπίτι τού κάθε φτωχού. Για την ακρίβεια, ήταν το ίδιο το σπίτι τού κάθε ανυπεράσπιστου πολίτη, που φτωχοποιήθηκε, στο όνομα της (νεοφιλελεύθερης) "δημοκρατίας", αν και δεν βλέπω επέτειο και για εκείνη τη μαύρη περίοδο επίσης, σημειωμένη στο "χάρτη"... Με την ελπίδα οι ιστορικοί του μέλλοντος, να μην "ξεχάσουν" κάποιες, εξίσου κατάμαυρες σελίδες, που αφορούν στη πρόσφατη ιστορία της χώρας μας. Την καλημέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταδεικνύοντας κανείς τη μαυρίλα τής δικτατορίας, δεν σημαίνει πως εκθειάζει την ποιότητα της δημοκρατίας μας. Είναι διαρκές ζητούμενο η πραγματική Δημοκρατία. Η προηγούμενη άθλια κυβέρνηση δεν είχε δημοκρατικές ευαισθησίες και έδειξε επανειλημμένα τη βαθιά της αντιδραστικότητα. Και αξιοποίησε το άλλοθι που τις έδινε η δράση των ακροδεξιών.
      Εκείνο που είναι ανησυχητικό, είναι η ανοχή των πολιτών στο ψαλίδισμα των δημοκρατικών δικαιωμάτων, στο όνομα είτε της ασφάλειας είτε της οικονομικής κρίσης.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, για το σχόλιό σου, Πέτρα.
      Για την μετά το 1974 περίοδο, και για την περίοδο της κρίσης υπάρχουν αρκετές μου αναρτήσεις.

      Διαγραφή
  4. Οι ξένοι "προστάτες" και η ντόπια ελίτ- οι στυλοβάτες του αιμοσταγούς χουντικού καθεστώτος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γηγενή καθάρματα, από χρόνια μέσα στον κρατικό μηχανισμό, «δούλευαν» συστηματικά.
      Ευχαριστώ για την επίσκεψη, φίλε Ευρυτάνα.

      Διαγραφή
  5. Έχει αξία η ποίηση που εμπεριέχει μια πλήρη ιστορική καταγραφή.
    Γνώση για τους νεώτερους και επίγνωση για τους παλιούς.
    Συγκινήθηκα, θυμήθηκα, έμαθα και σ' ευχαριστώ για όλα αυτά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η γνώση και η επίγνωση.
      Αν γνώριζαν όλοι. Αν είχαν επίγνωση όλοι.
      Τι έδαφος θα εύρισκε η οποιαδήποτε χούντα;
      Σ’ ευχαριστώ κι εγώ, Μαρία.

      Διαγραφή
  6. Λοιπόν, να ένας τρόπος να μάθουν τα παιδιά ιστορία. Με λόγια ξεκάθαρα, που εύκολα μένουν στη μνήμη, δίνουν τρόφή για σκέψη και αναζήτηση. Θα σταθώ στον Ελή, αυτές οι αναφορές είναι πιο χρήσιμες, το ενδιαφέρον μας γίνεται πιο έντονο όταν πρόκειται για πρόσωπα, παρά για περιόδους, ομάδες...
    Καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μια πολύ ουσιαστική επισήμανση το σχόλιό σου, Αλεξάνδρα. Οι στίχοι βρίσκουν καλύτερο έδαφος στη μνήμη. Γίνονται και πιο ελκυστικοί από το πεζό, που μπορεί να έχει έκταση η οποία αποτρέπει πολλούς από την ανάγνωση.
      Ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  7. Το 67 γεννήθηκα...Δεκέμβρη του 67 για την ακρίβεια και η Ελλάδα είχε μπει "στο γύψο"...
    Κάθε λογικός άνθρωπος ανατριχιάζει στη σκέψη εκείνης της εποχής που περιγράφεται μέσα από τους στίχους σου με εξαιρετική ακρίβεια και σαφήνεια, αλλά πάντα θα υπάρχουν εκείνοι που την αναπολούν κι αυτό είναι το πιο τρομακτικό!!
    Καλή συνέχεια!
    (Πώς τα καταφέρνω και χάνω αναρτήσεις σου, δεν ξέρω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το Δεκέμβρη του ’67 είχε αποπειραθεί και ο βασιλιάς να κάνει ένα αντικίνημα. Τον είχαν προλάβει οι συνταγματάρχες βλέπεις. Για κείνον λέω, που θα παίρναμε την Πόλη…
      Υπάρχουν νοσταλγοί, υπάρχουν και ανιστόρητοι νεότεροι.
      Όσο για τις αναρτήσεις, κανένα άγχος για σχολιασμό. Η ανάγνωση είναι το ποθούμενο. Ο χρόνος πάντα λιγοστός.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ, Μαρία.

      Διαγραφή
  8. Περίμενα σχετικό ποίημα σήμερα!
    Η αναφορά σου στον Παναγιώτη Ελής,μου θύμισε
    ένα άλλο θύμα της χούντας εδώ στη Θεσσαλονίκη,
    τον Γιάννη Χαλκίδη,τον οποίο κυνηγούσαν σε όλη
    την πόλη τελικά τον σκότωσαν σε ένα δρομάκι της
    γειτονιάς μου,στον οποίο δρόμο μετά το πέσιμο της
    χούντας δώσανε το όνομα του,για μερικά χρόνια το
    έβλεπα μετά το αλλάξανε πως και γιατί δεν γνωρίζω.
    Ευτυχώς υπάρχει ένας δρόμος με το όνομα του στη
    δική του γειτονιά στους Αμπελόκηπους ελπίζω να
    μην το σβήσανε κι από κει!
    Καλή έμπνευση στο επόμενο γραφτό σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Χαλκίδης ανήκει στα λιγότερο γνωστά θύματα της χούντας.
      Και ουδείς λογοδότησε για τη δολοφονία του.
      Σ’ ευχαριστώ, Frezia.

      Διαγραφή
    2. Ακριβώς γιαυτό τον ανέφερα!

      Διαγραφή
    3. Το σχόλιό σου, Frezia, είναι πολύ χρήσιμο για τους νεότερους που διαβάζουν. Αυτές οι πληροφορίες ενισχύουν την ιστορική τους γνώση.
      Σ’ ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή