– Ο ύπνος πάλι λιγοστός, και το ρολόι δείχνει τρεις,
δεινός εχθρός η νύχτα,
πότε γυρνάω στο πλευρό, πότε ακίνητος πρηνής,
και άφαντη η νύστα.
Αιτίες, αδιέξοδα με πείσμα με πολιορκούν
και μ’ άγριες διαθέσεις.
Φθορές πολλές στα τείχη μου. Πόσο θ’ αντέξουν να κρατούν
αθρόες επιθέσεις;
– Της νύχτας σκέψεις εχθρικές, σαν δράκοι απειλητικοί
με θράσος επελαύνουν.
Μα είναι όλες σφαλερές, οι δράκοι σου φανταστικοί,
τη μέρα θα πεθάνουν.
Το φως τής ημέρας γλυκαίνει κάθε φόβο και κάθε αδιέξοδο.. Ευτυχώς, ξημερώνει κάθε μέρα κι είναι αυτό μια ελπίδα για να αντιμετωπίσουμε την επόμενη νύχτα, που καταφτάνει δριμύτερη.. Καλή Κυριακή Άρη και να είσαι καλά :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι εναλλαγές φωτός και σκότους, όπως τα μέγιστα και τα ελάχιστα σ’ ένα κύμα.
ΔιαγραφήΚι εμείς σε αγώνα ισορρόπησης…
Το φως όλα τα αποκρούει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυτρωτικό κατά κανόνα, αλλά όχι διαρκές…
ΔιαγραφήΜ' αρέσουν οι εναλλαγές στο μέτρο σου, στο έχω ξαναπεί άλλωστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτή την αιώνια μάχη του σκότους με το φως, την έχεις αποδώσει με ρεαλισμό, ένταση αλλά και αισιόδοξη κορύφωση.
Να είσαι καλά Άρη και καλή νέα εβδομάδα να έχεις!
Πράγματι διαρκής αυτή η μάχη.
ΔιαγραφήΤα όπλα στα χέρια μας.
Αρκεί να μην τα καταθέτουμε ποτέ…
Οι δράκοι σου φανταστικοί!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ πόσοι παλεύουν με ανεμόμυλους φίλε Άρη! :))
Καλό μήνα εύχομαι!
Και όσο αργούν να πείσουν εαυτούς για το φανταστικό τού πράγματος, ταλανίζονται μέσα στη μελαγχολία.
ΔιαγραφήΕξοστρακισμός στους "δράκους" της φαντασίας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μείνει χώρος για δράση...
Διαγραφή