Ιεροσυλία

Αγάλματα, κιονόκρανα λεπτοτεχνουργημένα,

συνθέσεις και συμπλέγματα γλυπτών μοναδικών,

διαδήματα ανθότευκτα με πάθος σμιλεμένα.

Ανθρώπων έργα άραγε ή μήπως των θεών;

Τα πρόσωπα να δείχνουνε πως θέλουν να μιλήσουν,

στα σώματα ακόμα και τα ίχνη των φλεβών,

τα ρούχα τα πολύπτυχα θαρρείς θα κυματίσουν,

αλόγων λες και θ’ ακουστεί ο ήχος καλπασμών.

Πώς μπόρεσαν στο μάρμαρο επάνω να κεντήσουν;

Ανθρώπων έργα άραγε ή μήπως των θεών;

Και βρέθηκαν ξενόφερτοι αδίστακτοι αγύρτες

πριόνια ν’ ακουμπήσουνε σ’ αυτά τα ιερά,

το κάλλος ως εμπόρευμα ν’ αρπάξουνε οι γύπες,

χυδαίοι ιερόσυλοι για βέβηλα λεφτά.

Κι αν άλλη τότε εποχή και βέβηλοι εμπόροι,

επίγονοί τους σήμερα, επίσημοι θεσμοί

χωρίς καμία ενοχή, κοινοί κλεπταποδόχοι

μπροστά σ’ αυτά τα άγια να στέκουν σοβαροί!