Δάσκαλοι τότε …

 

Με τα φρονήματά τους δεδομένα  

και με φακέλους πιστοποιημένα,

ολιγογράμματοι και φοβισμένοι,

μετά το κόσκινο διορισμένοι.

Πειθήνιοι φορείς θρησκοληψίας

και πειραγμένης Ιστορίας

για υπηκόους χειραγωγημένους,

στην κάθε εξουσία δεδομένους.

Η πρώτιστη φροντίδα τους τυφλός σωφρονισμός,

η βέργα ανελέητη σε χέρια και κεφάλια,

στις βάρβαρες παλάμες τους τραχύς ο φασισμός.

Δραπέτες απελεύθεροι τραβούσαν στα κοπάδια.

Ξεφεύγαν απ’ το κόσκινο και λίγοι φωτισμένοι,

για την πατρίδα φλογεροί, σωστοί παιδαγωγοί,

στο πλέγμα τού συστήματος γνωστοί, σημαδεμένοι,

μετάθεση δυσμένειας υπόγεια απειλή.