Δέκα χρόνια για το κόμμα τρέξιμο πολύ
κι ούτε ζήτησα ποτέ μου μιαν ανταμοιβή,
πίστευα πως όλοι τρέχαν ανιδιοτελώς,
αγωνία για τη χώρα να τραβήξει εμπρός.
Ο Θανάσης βρήκε θέση στην Ολυμπιακή,
του Αντώνη η γυναίκα στην Αγροτική,
ο Πετράκης ο λουσάτος πόστο στον ΟΤΕ,
τρύπωσε και ο Φανούρης μέσα στον ΟΣΕ.
Προϊστάμενος με ύφος τού Κωστή ο γιος,
σίγουρος πως κάποια μέρα θά ’ναι υπουργός,
Δέκα χρόνια για το κόμμα τρέξιμο πολύ,
αρκετοί τα καταφέραν, έχουν βολευτεί,
άλλοι βρήκανε χρυσάφι σε κρυφές δουλειές,
κάποιοι άκοπα πλουτίσαν ως προμηθευτές.
Τρέχουν οι δεκαετίες, φεύγει ο καιρός.
Αγωνία για τη χώρα να τραβήξει εμπρός.
Άραγε για πόσα χρόνια θά ’χει ο θεός;
