Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Εξουσία 3

Στο τραπέζι χτυπάει το χέρι αδίστακτα
ο τμηματάρχης.
Λιονταριού βρυχηθμούς εκτοξεύει ασύστολα
ο τομεάρχης.
Απολύσεις στους πάντες κραδαίνει χαιρέκακα
ο προσωπάρχης.

Προϊστάμενος νέος, αλλιώτικο ήθος.
Μουλωχτός, ζαρωμένο το ύφος,
ο τμηματάρχης.
Γελαστός, ευπροσήγορος, αιφνιδίως,
υποψήφιος κόμματος ο τομεάρχης.
Υπαλλήλων τη χλεύη μαζεύει στη σύνταξη
ο προσωπάρχης.

Των ανθρώπων θεσμοί, με την πείρα αιώνων χτισμένοι.
Στων ψυχών σας τα μέτρα, μικρά ανθρωπάκια, 
διαστρεβλωμένοι.

4 σχόλια:

  1. Από την Εξουσία 4 πήγα στο Εξουσία 1 κι έφτασα με τη σειρά εδώ.Όλα, μα όλα τα ποιήματα και μια διαφορετική πτυχή των δουλοφρόνων, μια διαφορετική οπτική γωνία. μα, πάντα ανατριχιατικός ο ρεαλισμός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εξουσιοφιλία και δουλοφροσύνη. Αποκρουστικά και τα δύο.
      Και έχουν πολλές πτυχές και εκδηλώσεις.
      Ευχαριστώ πολύ για τις επισκέψεις σου, αγαπητή μου φίλη.

      Διαγραφή