Σφραγίδα

Σε όλα καλή, συνετή, η Μαρία

και όμορφη κι άξια και προσηνής,

στο σπίτι μας πάντα γλυκιά ηρεμία,

τι άλλο να έχω για να ’μαι ευτυχής;

Επίμονη όμως η μνήμη σε φέρνει

μπροστά μου υπέροχη ιδανική,

ποτέ από σένα ο  νους μου δε φεύγει,

ο χρόνος αμήχανος μπρος στην πληγή.

Στα δώδεκα χρόνια μαζί σου Ελένη,

γεμάτη η ζωή μου σε κάθε στιγμή.

Η Άτροπος σ’ είχε νωρίς προγραμμένη,

σφραγίδα βαριά στη δική μου ψυχή.

Σε όλα καλή, συνετή, η Μαρία

και όμορφη κι άξια και προσηνής,

μα λείπει εκείνο το άγνωστο κάτι

για να ’μαι και πάλι σαν τότε ευτυχής.