Διαδίκτυο 2

Ένα χωριό έχει γίνει η Γη μας,

τα χιλιόμετρα μηδενικά,

χίλιες διέξοδοι για τη φυγή μας

από μονότονα και πληκτικά.

Ήρθε καιρός συνειδήσεων πλέον

απ’ την αδράνεια να εγερθούν,

έξω και πάνω από κάθε συμφέρον,

ό,τι ωραίο ανθρώπων, να βρουν.

Του χόμο σάπιενς την ευφυΐα

να εγκεντρίσουνε με ομορφιά,

σαν το λουλούδι ν’ ανθίσει η παιδεία,

η καλλιέργεια κι η ανθρωπιά.

Χόμο διαδίκτυους, ψάξε αλήθειες,

έξοχα πνεύματα σε προσκαλούν,

είναι μυριάδες οι ευκαιρίες

όλοι ψηλότερα να σηκωθούν.

Κι αν οι εγκάθετοι και οι χαφιέδες

μες στα υπόγεια βυσσοδομούν,

υπογραμμίζουν τις άλλες ιδέες,

τις συνειδήσεις μας διερευνούν,

κι αν παραδίπλα ανώμαλοι, φαύλοι,

πνευματοβάνδαλοι καραδοκούν,

δίχτυα απλώνουνε, τσέπες γεμίζουν,

άδολα θύματα αναζητούν,

μεσ’ απ’ τα νήματα του διαδικτύου

νέες προσπάθειες θα ξεκινούν,

και με τη δύναμη καινούριου ήθους

όλοι οι άθλιοι θα σαρωθούν.

Όμως το νου σου να μη ξεστρατίσεις

και στις οθόνες βαθιά βυθιστείς,

όλο το είναι σου να χαλαλίσεις

κι από τους γύρω σου να ξεχαστείς.

Όμορφη, άφθαρτη μένει η δύση

και τα βουνά σου σε καρτερούν,

μην αρνηθείς την ανθρώπινη φύση,

οι μηχανές δε μπορούν ν’ αγαπούν.