Μην
ενδίδεις στης νύχτας τις όποιες ορμήνιες,
στο
σκοτάδι της όλα τα βλέπεις θολά,
πότε
μέσα στην άβυσσο θέλουν σε ρίχνουν,
πότε
ψεύτικα δίνουν στη σκέψη φτερά.
Σαν
γυρίσουν οι ώρες και φέρουν τη μέρα,
μες
στο φως θα χαθούν οι μεγάλες σκιές,
θηριώδη
μεγέθη, που έπλασ’ η νύχτα,
σε
διαστάσεις θα έρθουν και πάλι σωστές.
Μην
αφήνεις τη νύχτα να βάζει κανόνες,
σ’
εμποδίζουν το θάρρος σου να ξαναβρείς,
φέρνε
μπρος σου γνωστές ανθισμένες εικόνες,
να
τις κάνεις πυξίδα σου, να πορευτείς.
Καλησπερα Αρη, το ποιημα σου σήμερα περιγραφει αυτα που αισθανομαι συχνα, τα βαρος της νυχτας , το ποσο εύκολα μαυρίζουν οι σκέψεις , της νυχτας οι ορμήνιες ...οπως λέει και ο ποιητης γιατι εισαι ποιητής και γράφεις και ποιητικα , με ομορφες λέξεις και κατανοητά και στο λέω αυτο γιατι εγω προσωπικα εχω αναγκη να καταλαβαινω αυτο που διαβαζω...να εισαι καλά και να διώχνεις με τις λέξεις σου τις μεγάλες σκιές και να φέρνεις το φώς , μου αρεσε η αισιοδοξια που βγαζει, καλο βραδυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές φορές η νύχτα μάς οδηγεί σε μαύρες σκέψεις, που αν δεν τις τιθασεύσουμε, μας διαλύουν τον ύπνο και υπονομεύουν την επόμενη μέρα.
ΔιαγραφήΌσο για τα ποιήματα, πράγματι η θολούρα είναι συνηθισμένη και …καθιερωμένη.
Ευχαριστώ πολύ για το περιεκτικό σου σχόλιο, αγαπητή μου Μαίρη. Να είσαι καλά.
Σε μια μακρά συνεχή νύχτα οδηγούν τις ζωές μας οι δυνάστες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαθήκον μας να σκίσουμε το σκοτάδι...
Έχουμε γνωστές εικόνες να τις κάνουμε πυξίδα. Μένει η βούληση. ‘Έξοχο το σχόλιό σου, αγαπητέ μου φίλε.
ΔιαγραφήH μάχη μας με της νύχτας τους δαίμονες, είναι όντως εξουθενωτική. Φοβίζει το σκοτάδι. Το απόδωσες εξαιρετικά στους στίχους σου. Συνήθως η γεύση που αφήνουν αντίστοιχα πονήματα, είναι απλά η διαπίστωση. Εσύ το εκλογίκευσες και το εκτόξευσες πιο πάνω απ' τις ανθρώπινες φοβίες. Σφραγίζοντας το με αισιοδοξία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα'σαι καλά Άρη!
Μόνο μέσα μας βρίσκεται η δύναμη ν’ αντιμετωπίσουμε τις ατέλειωτες αρνητικές σκέψεις (δαίμονες). Χρειάζεται επιμονή και …αυτοεκπαίδευση. Και αυτό το σχόλιό σου, αγαπητή μου Μαρία, αναλύει την κεντρική ιδέα των στίχων. Ευχαριστώ πολύ.
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Αρη , εχω έρθει δύο φορές και διάβασα τους στίχους σου και αισθάνθηκα όσο ασήμαντο θα είναι το σχόλιό μου μπροστά στο καταλυτικό σου ποίημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αφήνει μια γλυκιά αίσθηση καθ΄ότι τις δύσκολες νύχτες που οι μαύρες σκέψεις μας κατακλύζουν αφήνεις ολάνυχτο το φως της μέρας για αποφάσεις !
Καλό σου βράδυ
διόρθωση¨ολάνοιχτο
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηγαίο και περιεκτικό το σχόλιό σου, αγαπητή Nicol. Και δένει αρμονικά στους στίχους μου. Η εσωτερική μας δύναμη, είμαι βέβαιος γ’ αυτό, είναι ικανή να αναστρέφει τις βαριές σκέψεις. Και να μας λυτρώνει. Σ’ ευχαριστώ θερμά για την επίσκεψή σου.
ΔιαγραφήΑυτές τις ανθισμένες εικόνες τις περιμένω πως και πως, όλο τις κυνηγάω στο σκοτάδι κι όλο μου χάνονται τη μέρα ή το αντίθετο μήπως;;..... Φιλιά και καλό βράδυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλώ για γνωστές ανθισμένες εικόνες, δηλαδή για θετικές εμπειρίες. Αυτές οι εικόνες μπορούν να εκτοπίσουν τις μαύρες σκέψεις και να γίνουν πυξίδα μας. Κι όταν οι μαύρες σκέψεις μπουν στην άκρη, παίρνουμε βαθιά ανάσα και συνεχίζουμε τον αγώνα με περισσότερη δύναμη. Σ’ ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου και τον ωραίο προβληματισμό σου, αγαπητή μου Joan.
ΔιαγραφήΆριστο !!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Μην αφήνεις τη νύχτα να βάζει κανόνες"
Όμορφη νύχτα εύχομαι !!
Ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψή σου, αγαπητέ φίλε.
ΔιαγραφήΑν και το σκοτάδι δεν με τρομάζει κι έχω μάθει παρέα μαζί του να κάνω βρήκα καταπληκτικές τις σκέψεις σου και υπέροχους τους στίχους, Άρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατώ τις ανθισμένες εικόνες σαν το πιο αισιόδοξο μήνυμα που πήρα σήμερα!
Σε ευχαριστώ!
Καλό ξημέρωμα και χαίρομαι που οι δρόμου συναπαντήθηκαν!
Ωραία η δήλωσή σου για το σκοτάδι, αγαπητή Αριστέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι κι εγώ για το συναπάντημα!
Αγαπητέ μου Άρη θα μεταφράσω την νύχτα σαν κατάθλιψη…
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην νύχτα σαν απογοήτευση και τότε θα πάρω από εσάς έναν χρυσό κανόνα… δεν είναι καθόλου καλός σύμβουλος η ώρα που όλα σκοτεινιάζουν γύρω μας…. οι χειρότερες αποφάσεις στην ζωή μας παίρνονται όταν βρισκόμαστε υπό την επήρεια της ‘’νύχτας’’… ας προσέχουμε!
Πόσο δίκιο έχουν αυτοί οι στίχοι!!
Αγαπητή μου Levina, πράγματι είναι χρυσός κανόνας. Στη σκοτεινιά τής απογοήτευσης και της κατάθλιψης ελλοχεύει ο κίνδυνος να μηδενιστεί η εσωτερική μας δύναμη, και να καταρρεύσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ίδιο πνεύμα και η ανάρτηση «Αντίδραση στην κατάθλιψη».