Γυναίκα!

Θεμέλιο πρώτο αρχέγονου οίκου,

μικρών και γενναίων ανάγκη στοργής,

κρυμμένης ισχύος αδύναμο φύλο,

των πάντων μητέρα, ψυχή τής ζωής.

Εστία και Δήμητρα και Αφροδίτη,

της Γαίας οδύνη, τής Ρέας πληγή,

του σπάνιου θάρρους πιστή Αντιγόνη,

στης Πίνδου τ’ ακρόβραχα ηρωική.

Αισχρών ανδρεικέλων αμίλητο κτήμα,

πολέμου βραβείο βαρβάρων ηθών,

θρησκεύοντος φόβου επίσημο θύμα,

προικώο συμφέρον γονέων-θυτών.

Του κάλλους απαύγασμα, Μούσα και Νύμφη,

της όρασης δώρημα ρόδο αυγής,

του έρωτα έγερση, πόθου σαγήνη

και θρίαμβος μέγας τής θείας αφής.

Γυναίκα και πυρ και θαλάσσης μανία,

των άτυχων πείρα – ρητά σωρηδόν.

Γυναίκα τού ήθους μεγίστη αξία,

ισόβια χάρη ανδρών τυχερών.