– Δεν το θυμάμαι τώρα πια πώς
βρέθηκα μες στο μαντρί,
εδώ
υπάρχουν φίλοι μου, εχθροί και φιλεχθροί.
Θέλω
να βγω απ’ το μαντρί στον καθαρό αέρα,
μονάχα
φίλους να θωρώ, εχθρούς να κάνω πέρα.
– Άμα θα βγεις απ’ το μαντρί
οι λύκοι καρτερούνε
κι
οι φίλοι σου δε θα τολμούν κοντά σου να σταθούνε.
– Με δυναστεύει το μαντρί,
διψώ ελευθερία,
σαν
νά ’χω βρόχο στο λαιμό· ως πότε
ομηρία;
– Αν το πιστεύεις και
ποθείς ελεύθερος να μείνεις,
η
λύση είναι μόνο μια· λύκος και συ να
γίνεις!
