Ευγενικός και προσηνής,
σεμνός και καλλιεργημένος.
Αγνώριστος ο Στεφανής
για χρόνια εξαφανισμένος.
Τον βλέπουν όλοι κι απορούν
που ήρθε τόσο αλλαγμένος
αυτός που ήταν προπετής,
εγωιστής και επηρμένος.
Αγνώριστος ο Στεφανής,
ήμερο το χαμόγελό του,
αποδεκτός και συμπαθής.
Σαν κάποιο φως στο πρόσωπό
του.
Είπανε όλοι τυχερός,
σαν είδαν και τη σύντροφό
του,
ένα κορίτσι θησαυρός.
Στέκεται πάντα στο πλευρό
του.
Ένα κορίτσι ζηλευτό
η συμπαθέστατη Ειρήνη,
στο πρόσωπό της το γλυκό
ανάγλυφη η καλοσύνη.
Ζευγάρι τόσο ταιριαστό
και οι περίεργοι ρωτούνε
πώς τόσο διαφορετικοί
μπορέσανε ν’ αγαπηθούνε.
Το φέρσιμο του κοριτσιού
καίριος ήταν καταλύτης,
βρήκε το φως ο Στεφανής
στην αγαθότατη ψυχή της.
Ταχύτατη η διαγραφή
στα νοσηρά φερσίματά του.
Βρήκε στα έγκατα του νου
θαμμένα
προτερήματά του.
Αυτά που είχαν νεκρωθεί
στου σπιτικού του την
αρένα.
Οι ανερμάτιστοι γονείς
δεν υπολόγιζαν κανένα.
Ατμόσφαιρα πολεμική
με προσβολές και
αντεγκλήσεις,
οι διάλογοί τους εχθρικοί
με φωνασκίες κι
επικρίσεις.
Αγνώριστος ο Στεφανής.
Απ’ τα παλιά λευτερωμένος,
με την αγάπη οδηγό
απρόσμενα ημερωμένος.
