Με τον παλιό συμφοιτητή

 

Από τυχαία συγκυρία

βρήκα το φίλο Στεφανή·

χαμένος στις δεκαετίες

σε κάποια πόλη μακρινή.

Στο σπίτι του την επομένη·

η πρόσκληση πιεστική.

Πολυτελέστατα τα πάντα,

η βίλα θεαματική.

Αυτόματα στη μνήμη ήρθαν

τα χρόνια τα φοιτητικά,

η φτώχεια μας, οι ανησυχίες,

οράματα πολιτικά.

Βασιλικό τ’ ωραίο γεύμα,

μα η συζήτηση φτωχή

για φαγητά και διασκεδάσεις,

ανέσεις και καλή ζωή.

Προσπάθησα να πούμε κι άλλα,

των παλαιών μας ιδεών,

μα η συζήτηση γυρνούσε

για τις τιμές των μετοχών.

Είπαμε να ξαναβρεθούμε.

Μα τι να πούμε τελικά;

Ο φίλος ήταν ένας άλλος·

και όλα πλέον πληκτικά…