Η
σκέψη μου αρνητική, το βήμα βιαστικό,
και
ξάφνου μπρος μου μια ροδιά που ακτινοβολούσε.
Μια
δύναμη απρόσμενη με τρόπο μυστικό
ακίνητο
με κράτησε. Και η ροδιά μιλούσε!
Κανένας
δεν την άκουσε εκεί στη γειτονιά,
εμένα
μόνο κοίταζε και μου χαμογελούσε.
Η
λύπη μου ξαφνιάστηκε και πέταξε μακριά,
ελπίδα
που ξεχάστηκε στη σκέψη μου γυρνούσε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου