Ποιητικές ...προεκτάσεις

Η σύναξη των ποιητών μεγάλη,

και ήταν κριτικοί και άλλοι.

Διαβάστηκαν πολλά,

ήρθε και του κυρίου Κ. η σειρά:

Το μήλο

Του κόκκινου η όραση στην ένταση του ύψους,

ήταν τ’ απόγεμα ζεστό,

κι ανέβηκα στην κυδωνιά να κόψω ένα μήλο.

Εμπρός μου η λεπτότητα,

ο φόβος και η κάθοδος.

Και το αρχέγονο το ξύλο.

Κι ας ήταν η πληγή.

Πανέμορφο το μήλο!

           - - - - - - - -

Χειροκροτήματα! Και μίλησαν πολλοί.

Κι είπε ο πρώτος:

Το προπατορικό αμάρτημα (μήλο)

κι η προβολή του

στις παιδικές μνήμες (αναρρίχηση)

κτλ, κτλ.

Κι είπε ο δεύτερος:

Του ποιητή ευαισθησία μες στο παράλογο,

αίσθηση πρώτη η όραση,

το κόκκινο κυρίαρχο

κτλ. κτλ.

Κι είπε ο τρίτος:

Στρουκτούρα τής υψοφοβίας

και της απροσδιοριστίας,

κτλ. κτλ.

Είπανε κι άλλοι διάφορα

κι ανέλυσε κι ο κύριος Κ. που ήταν και βαρήκοος:

Ένα ζεστό απόγεμα καθόμουν στην αυλή μου

κι είδα ένα μήλο κόκκινο στην όμορφη μηλιά,

μα ήταν ο κορμός ψηλός,

κι ανέβηκα στην κυδωνιά, δίπλα της φυτεμένη.

Τόσα κλαδιά, όλα λεπτά.

Φοβήθηκα,

κατέβηκα

και βρήκα ένα ξύλο,

ήταν στεγνό μα δυνατό,

και χτύπησα το μήλο.

Ας ήτανε το σκίσιμο.

Πανέμορφο το μήλο!

(Φιλοξενήθηκε τον Οκτώβριο 2014

σε δρώμενο της φίλης Αριστέας στο

εξαιρετικό μπλοκ της "η ζωή είναι ωραία")