Αποκατάσταση βλαβών αλλά και των αδικιών
και πλείστων προβλημάτων.
Εκφράσεις καθημερινές,
με πες και πες γίναν σωστές.
Όμως
οι αδικίες αίρονται, οι βλάβες εντοπίζονται
και αντιμετωπίζονται, μα δεν
αποκαθίστανται.
Όσο για τα προβλήματα
ή θ’ απομείνουν άλυτα ή κάποιοι θα τα
λύσουν,
μα σχήμα είναι οξύμωρο να τ’
αποκαταστήσουν.
Και τι αποκαθίσταται;
Υγεία, υδροδότηση, τάξη, ηλεκτροδότηση
και ό,τι άλλο φέρεται στην πρότερη
ορθότητα,
με λίγα λόγια, σαν θα ρθεί ξανά η
ομαλότητα.
Καινούριοι δημοτικιστές μάς λένε το παράξω,
ίσως γιατί μπερδεύουνε παράγω – παραγάγω,
θ’ αρχίσουν άραγε να λεν εξάξω και
εισάξω;
Άλλοι αντί για πιθανόν μάς κοπανούν το
πιθανά,
θ’ αργήσουν άραγε πολύ να πουν και το
τυχόν τυχά;
Όσο για τα ξενόγλωσσα,
πολλοί που λένε τα σιντίς, τα φιλμς και
τα κομπιούτερς,
να λένε πρέπει τα τρακτέρς, τα τάπερς και
τα φούτερς.
Κι αφού γεμίσαμε φωτό αντί φωτογραφία,
θα πρέπει συνεπέστεροι με την ξενογραφία
να γράφουνε ορθό, πεζό,
τυπό, πλαστό και συντομό…
Φαίνεται να πληθύνονται της γλώσσας μας
τα πάθη,
αφού τυφλά δεχόμαστε και σπουδαγμένων
λάθη.
Όπως τυφλά δεχόμαστε τα κλικ και τα
λοκ-ντάουν,
ενώ καλά ξεχάσαμε τα λίμιτ απ και ντάουν.
