Τουρκοκρατία ζοφερή,
κομμένα τ’ απροσκύνητα κεφάλια,
αιώνες ώσπου λίγοι τολμηροί
να οργανώσουνε βουνά και ακρογιάλια.
«Ελευθερία ή θάνατος»,
το σύνθημα σκληρό και ορκισμένο,
του έθνους ο παλμός αθάνατος,
το φως ζητάει Γένος σκλαβωμένο.
Επίμονος αγώνας φονικός,
γενναίοι λιγοστεύουν στα πεδία,
κανόνας Ιστορίας κυνικός:
Ο θάνατος τοξεύει την ανδρεία!
Σαν ήρθε η μεγάλη λευτεριά,
μεγάλος κι ο καινούριος ο αγώνας,
τα παλληκάρια που ’χουν μείνει, λιγοστά.
Με τους υπόλοιπους θα πάει ο αιώνας…
