Κατάφερε με διάφορα στο θώκο
ν’ ανεβεί,
ποικίλοι διθυραμβιστές τον
περιτριγυρίζουν,
με κάθε τρόπο προσπαθούν γερά
να κρατηθεί,
αναζητούνε αφορμές για να
τον θυμιατίζουν.
Τον εξυμνούν ειλικρινή κι ας
παραμένει ψεύτης,
τον παρουσιάζουν ευσεβή κι
ας είναι θεομπαίχτης,
του λένε πως επάξια το θώκο
τον κατέχει,
μιλούν για ικανότητες που
σίγουρα δεν έχει.
Κι αυτός γνωρίζει άριστα ποια
είναι η αλήθεια,
πως όλοι οι εξυμνητές τού
λένε παραμύθια,
το ξέρει πως σιχαίνονται την
αθλιότητά του,
κρυμμένα ατοπήματα και τη
μικρότητά του.
Κι αυτοί γνωρίζουνε καλά τι
σκέφτεται για κείνους,
το πόση αντιπάθεια νιώθει
για μανδαρίνους.
Χαμόγελα, χαριεντισμοί,
χτυπήματα στην πλάτη
σκορπούν τις αντιπάθειες,
σκεπάζουν την απάτη.
Πληθώρα τα συμφέροντα κοντά
στην εξουσία
συγκατοικούν διαχρονικά με
την υποκρισία.
Πληθώρα κι οι υπήκοοι πιστοί
στη βασιλεία·
αθάνατη διαχρονικά η εθελοτυφλία.
