Τι φοβερός ο κίνδυνος να
ζεις μέσα στη ζούγκλα,
τ’ αγρίμια να σε κυνηγούν
μέχρι το αίμα να σου πιουν!
Αγρίμι και ο φόβος μου με
τρώει μέρα – νύχτα,
κι εγώ ασφάλεια ποθώ
και ζωντανός να κρατηθώ.
Βάλε με μέσα στο κλουβί κι
ασφάλισε την πόρτα,
κανένας πια να μη μπορεί
να μου πειράξει τη ζωή.
Και λίγο μόνο φαγητό, δε
θέλω τίποτ’ άλλο,
μπορώ να μένω και πρηνής.
Αρκεί να είμαι ασφαλής!
Ω δάσκαλε! Ένα ακόμα ποίημα σκέψης! Ένα ακόμα έργο σου που βάζει καυτά ερωτήματα. Όταν η χειραγώγηση αγγίζει πλέον τα όρια του πνευματικού ευνουχισμού. Την καλησπέρα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαίριο το σχόλιό σου, Γιάννη.
ΔιαγραφήΗ χειραγώγηση και η εθελοδουλία.
Σ’ ευχαριστώ πολύ!
...ειδικά όταν είσαι μόνος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως, η Ανασφάλεια υπάρχει παντού!. Είναι η δεύτερη επικίνδυνη επιδημία του κόσμου. Μπλέξανε τα άγρια και τα ήμερα κι εμείς σιωπή... πέρασαν πλέον οι καιροί 'οπου η συμβουλή, η αυτοσυγκράτηση, η ευγένεια, η θέληση για εργασία κι αξιοπρέπεια, μαζί και η αυτο-φροντίδα να τα καταφέρουμε,,, ήταν σκαλοπάτια για να προκόψουμε. Είτε ο "φεμινισμός" ξεπέρασε τον στόχο ισότητας... είτε ο Ανδρας το εκμεταλλεύτηκε και αδράνησε... είτε η λανθασμένη σμίξη των "λαών" έγινε "αιμομιξία" ο λύκος εντός ζητάει αίμα... κι είναι τα δόντια του γερά... Σε/σας ασπάζομαι, Υιώτα ΝΥ
Έτσι είναι.
ΔιαγραφήΗ ανασφάλεια υπάρχει από τότε που υπάρχει ο κόσμος.
Στη σημερινή εποχή αντιμετωπίζουμε διαρκώς εκτός από τους πραγματικούς κινδύνους και τους κατασκευασμένους.
Τα άγρια, ενισχύοντας με ποικιλία μεθόδων την ανασφάλεια, επιδιώκουν την υποταγή των ήμερων, προσποιούμενα τους προστάτες!
Είναι ευθύνη των ήμερων να οργανώνονται, να αποβάλουν ιδεοληψίες και να μην διχάζονται.
Τα θέτεις πολύ ωραία τα ζητήματα του παρόντος στο εμπεριστατωμένο σχόλιό σου, αγαπημένη μας Υιώτα!
Χαιρετίσματα από τα χιονισμένα βουνά μας.