Νέο
κοινοτάρχη θέλει το χωριό,
ψάχνουμε
να βρούμε έναν σοβαρό.
Σκέψεις,
διαβουλεύσεις και τηλεφωνήματα,
ύποπτες
προτάσεις, έωλα προσχήματα.
Λίγους
μετρημένους τούς παραγκωνίσαμε,
κι
έναν χρηματοπαρμένο προσκυνήσαμε.
Ξέρουμε
πως είναι ένα τίποτα,
πως
τον ενδιαφέρουν μόνο τα ηδύποτα.
Έχει
όμως ένα σοβαρό προσόν:
όνομα
μεγάλο απ’ το παρελθόν.
Κάποιοι
είπαν φτάνει, είναι αρκετό,
το
χωριό εξάλλου πάντα ανεκτικό.
Χρόνο
με το χρόνο, τώρα συνηθίσαμε
και
σε τιποτένιους το χωριό αφήσαμε.
Από
τον ολίγιστο στον ανεπαρκή,
από
τον τυχάρπαστο στον αρχομανή.
