Με κουστούμι και γραβάτα στη δουλειά του μετρημένος,
μόνιμος ο κύριος Λάκης σε μια θέση κρατική,
συνεπής στην εργασία και ο λόγος ζυγισμένος,
ευυπόληπτος πολίτης, με θωριά αρχοντική.
Διαμερίσματα στην πόλη – προίκα για τις δυο του κόρες,
με αμάξια και ανέσεις πλούσια νοικοκυριά,
δίχως πρόβλημα κανένα και ο γιος σε δύο χώρες
για σπουδές προωθημένες με τα δίδακτρα ακριβά.
Με μισθό κι αυτός τον ίδιο, ο συνάδελφος ο Ρένος,
και φτωχός όπως ο Λάκης όταν μπήκαν στη δουλειά,
όλα με οικονομία, αλλά πάντα στριμωγμένος
συμπιέζει τις δαπάνες, μεγαλώνει δυο παιδιά.
Και ο Μάκης και ο Ρένος με την ίδια αφετηρία,
οικογένειες, δαπάνες, οι φροντίδες για παιδιά,
άλλα έσοδα δεν έχουν, ίδια είναι η πορεία,
κι όμως πλούσιος ο ένας με τα ίδια τα λεφτά!
«Άπιαστος κλέφτης, καθάριος νοικοκύρης»
παροιμία
