Αδίστακτος
και προπετής, χυδαίος και προκλητικός,
ανέντιμος
και βάρβαρος μπροστά μου πάντα ο εχθρός.
Ασχημονεί
κι ωρύεται σαν τα θεριά τ’ ανήμερα,
αυτούς
που χθες εξύβριζε, φίλους τούς λέει σήμερα.
Πώς
να μου κάνει το κακό συνέχεια καραδοκεί,
περί
δικαίου φωνασκεί, ενώ προδήλως αδικεί,
με
διαβολή και γαλιφιές τούς φίλους μου εξαπατά,
αγροίκος
κι αφιλότιμος, δεσμεύσεις του καταπατά.
Κι ενώ τον έμαθα καλά, σπεύδω μαζί του να τα βρω,
και στην ουσία να του πω πως πάντα θα υποχωρώ!
