Ποτάμι ο ιδρώτας
ξαφνικά
στον ύπνο του τον
ταραγμένο,
στο όνειρό του έργα σκοτεινά,
κι ο δικαστής λιοντάρι
αγριεμένο.
Απέραντο το δικαστήριο,
οι μάρτυρες κατηγορίας πλήθη
–
μπορεί και ένα εκατομμύριο –
φανερωμένο πια το παραμύθι.
Το κατηγορητήριο βαρύ,
συντριπτικές οι αποδείξεις,
η κάθε μαρτυρία σοβαρή,
αγχωτικές οι εξελίξεις.
Ξεσκεπασμένη η αξιοσύνη του·
από τους κράχτες του
διαφημισμένη.
Στη φόρα η τεράστια ευθύνη
του
για μία χώρα καταρημαγμένη.
Στη φόρα κι η κρυφή
περιουσία του
και των πολλών του φίλων οι
απάτες,
ποιοι στήριζαν την εξουσία
του,
και ποιοι οι ξένοι
στυλοβάτες.
Τι εφιάλτης ήτανε κι αυτός;
και πήρε πια να ξημερώνει.
Μα μήπως είναι ένας οιωνός
για μία εξουσία που
τελειώνει;
Η σημερινή συγκέντρωση στην Αθήνα και σε ολάκερο τον Ελληνισμό, σφραγίζει τις εξελίξεις, Άρη μου. Πολύ ωραία ποιητικά τα λες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλησπέρα μου.