Χρονικό για το βασίλειο της Allotellas

                                             έτος γραφής 2100 μ.Χ.

Ήταν μικρό και φτωχό το βασίλειο,

άσπονδοι γύρω του πλήθος εχθροί,

κάθε γωνιά του και ορμητήριο,

πόλεμοι, όλεθροι, ηρωισμοί.

Φίλοι λαοί ως του κόσμου τα πέρατα,

του βασιλείου παλιοί θαυμαστές,

σύμμαχοι όμως καλά και συμφέροντα,

του κυνισμού τους δεινοί ποιητές.

Και οι υπήκοοι μες στη διχόνοια

χρόνια πορεύονταν στο πουθενά,

λίγη η σύνεση, λίγη η πρόνοια,

τους βασιλιάδες αλλάζαν συχνά.

Άλλοτε πέτρες και αναθέματα,

άλλοτε δάφνες και ωσαννά.

Στων ανακτόρων τα ιδιαίτερα,

των υπηκόων τα χέρια κοντά.

Μες στο παλάτι ακόλουθοι, σύμβουλοι,

σφουγγοκωλάριοι και αυλικοί,

οφικιάλιοι, παρακοιμώμενοι,

σωματοφύλακες και μυστικοί.

Αφεντικόφιλοι, πρωτοπαλίκαρα,

διερμηνείς και υπασπιστές,

σπάνιοι άξιοι, γύρω αθύρματα,

εξουσιόχαροι σφετεριστές.

Μέσα στους χρόνους σκαμπανεβάσματα,

μύριες φουρτούνες, κοντά ο βυθός,

δάνεια, χρέη, ποικίλα εμβάσματα,

κι όλο περνούσε στη λήθη ο καιρός.

Έφτασε κάποτε το απροχώρητο,

οι βασιλείς σε τρελό πανικό,

τρέξαν οι σύμμαχοι με τ’ αζημίωτο,

και στο βασίλειο δώσαν χρυσό.

Δόλιους κι άρπαγες ψάξαν οι πραίτορες

μέσα στα δώματα του παλατιού,

όπου σκαλίσανε, όπου σηκώσανε,

μπόχα αφόρητη, βδέλλες παντού.

Δίκες πριγκίπων για χρόνια τις άργησαν,

δέκα κατέληξαν στη φυλακή,

χίλιοι ξεγλίστρησαν, χίλιοι τα κάλυψαν,

χίλιοι με έωλη παραγραφή.

Του παλατιού ο εσμός αδιατάραχτος,

κόρες και νύφες και γιοι και γαμπροί,

πλήθη στη φτώχεια, ο πλούτος αδιάφορος,

των υπογείων χοντροί οι μισθοί.

Λόγια και μύδροι, κατάρες, κηρύγματα,

πατριδοκάπηλοι και τιμητές,

διχογνωμίες παλιές και συνθήματα,

βασιλικές ξενικές αλλαγές.

Άρχισαν ύστερα να ’ρχονται σύμμαχοι

κι από κοντά κι οι ποικίλοι εχθροί

δίχως κανόνια, καλοί κι ευπροσήγοροι

αγοραστές σοβαροί, σεβαστοί.

Με φραγκοδίφραγκα γίνανε κύριοι –

κτήματα, σπίτια, οδοί και νερά –

και οι υπήκοοι πλέον απόκληροι

αναζητούσανε αφεντικά.

Χρόνο το χρόνο κοπήκαν τα νήματα,

και στο βασίλειο τάξη βαθιά,

δεν περιμένει κανείς πια μηνύματα,

λίγοι μιλούνε για κάποια παλιά.

Γότθοι και Άβαροι, Φράγκοι και Σάξωνες

τώρα, διαλέγουνε το βασιλιά,

έποικοι διάφοροι, στίφη αλλόγλωσσα,

ξένες φυλές και λαοί στα χωριά.