Κάθε μέρα

Κι αν τα χρόνια περνούν και η πλάτη κυρτώνει

και παλιές προσδοκίες δεν έχουνε βγει,

κι αν φιλίες, συγγένειες και γνωριμίες

μες στο χρόνο θαμπώσαν ή έχουν χαθεί.

Κι αν οι σκέψεις, επίμονες και ψυχοφθόρες,

σου τραβούν το μανίκι στο παρελθόν,

και βαρύφορτες πέφτουν απάνω σου οι ώρες

κουβαλώντας τ’ ανάποδα τόσων ετών.

Έναν τοίχο μπορείς στο λεπτό να υψώσεις,

μία πρόταση φτάνει, απλή και μικρή:

«Και τι σαν» επιτέλους, καιρός να φωνάξεις,

να γυρίσεις σελίδα, να πεις διαγραφή.

Κάθε μέρα που έρχεται μοιάζει με δώρο,

σαν παιδί η ψυχή μας μπορεί να χαρεί.

Στο κακό: «και τι σαν», στο καλό: «τι μεγάλο!»

Η ζωή είναι μία. Και μόνο στη Γη.