Της κρίσεως

Προ φρικτού αδιεξόδου, ευρεθέντες άνευ πόρων –

κατά δήλωσιν βεβαίαν εκλεγέντων ηγητόρων –

και με γνώμην εγχωρίων και εταιρικών ρητόρων

παρεδόθημεν ως κράτος, παραυτίκα, άνευ όρων.

Την πατρίδα έχει πλέον παραλάβει ξένος κτήτωρ,

αντιστάσεως μη ούσης, νυν κατέστη επιβήτωρ

και χειρίστους νόμους θέτει, εν ημέρα τε και νύκτωρ.

Των πτωχών και των μεσαίων αδυσώπητος δαΐκτωρ.

Ανοικτίρμονες ηγέται, θεαταί τών αυτοχείρων,

αδιαφόρως εν τω πλήθει τών χηρών τε και των χήρων,

πλεονάσματα ζητούσι εν τω μέσω τών αχύρων

και οπίσω των κοχλάζει η ιλύς φιλίων χοίρων…

Και ημείς, επί ματαίω, εκζητούντες το μη χείρον,

έμφορτοι πληθώρας φόρων και χρεώσεων απείρων,

εν ονόματι του νόμου και ενώπιον κλητήρων

παραδίδομεν οικίας εις οδόντας ολετήρων.

Εμπαιζόμενοι δολίως υπό προπετών σωτήρων,

τιμαλφή παραχωρούντες και με αίσθησιν ομήρων,

εξωθούμεθα ποικίλως υπό αδαών φωστήρων

εις τα δάση τών ορέων κυνηγοί αγριοχοίρων.

Ενθυμούμενοι ωσαύτως εποχάς παλαιοτέρας

αιτημάτων, συνθημάτων με τον νουν εις τους αιθέρας,

ανωμάλως γειωθέντες υπό βίας ανωτέρας,

έχομεν ανάγκην πλέον, σκέψεως ωριμοτέρας.

Έν και μόνον έχει μείνει. Εξερχόμενοι ονείρων,

εν ευθύνη πορευθώμεν, άνευ κοπετών και λήρων,

αρραγώς συσπειρωμένοι, μετά γνώσεων εγκύρων

αξιοπρεπείας μνήμη τών εμών εθνομαρτύρων.

λεξιλόγιο

παραυτίκα = αμέσως

δαΐκτωρ = φονεύς

ολετήρ = καταστροφεύς

λήρος = φλυαρία