Ασήμαντος
του Άρχοντα ο γιος,
ευδιάκριτο
πως ήταν αφελής,
δικτυωμένος
γύρω του εσμός –
του
Άρχοντα παλιοί επιτελείς.
Πληρώθηκαν πολλοί
δημαγωγοί
εγκώμια να πλέκουν
για το γιο,
διψούν για εξουσία οι
παλιοί,
δικό τους θέλουν νά ’χουν
στρατηγό.
Δεξιοτέχνες οι
δημαγωγοί,
χωρίς περίσκεψη απλός
λαός
δε βρήκανε μιαν άλλη
επιλογή.
Και νά τος ο
καινούριος στρατηγός!
Για όσο ήταν όλα
ειρηνικά,
φαινότανε καλός ο
στρατηγός,
μα σαν ξεσπάσαν τα
πολεμικά,
απέδειξε πως ήτανε
λειψός.
Φωνάζει, καταριέται, διαπορεί,
καθώς κακοπαθαίνει ο
λαός,
βαριά το στρατηγό
κατηγορεί.
Μα τι ευθύνη νά ’χει ο
λειψός;
