–Το
βράδυ στο σπιτάκι μου ανάβω το καντήλι μου
και
κάνω το σταυρό μου.
Την
προστασία που ζητώ, τη βρίσκω στο Θεό μου.
–Καντήλια,
εικονίσματα δεν έχω στο σπιτάκι μου,
δική
μου η αλήθεια.
Από
θεό αδιάφορο δεν καρτερώ βοήθεια.
Αν
η ανάγκη μου πολλή και μόνος μου παιδεύομαι,
προσμένω
κάποια λύση,
ένας
καλός συνάνθρωπος θα ρθεί να με βοηθήσει.
–Κι
εγώ αν πέσω μοναχός, το ξέρω κάποιος θε να ρθεί
απ’
το Θεό σταλμένος.
Παντού
η παρουσία του, είμαι σιγουρεμένος.
–Αφού
σε βλέπει ο Θεός που είναι πολυεύσπλαχνος,
κάτω
γιατί σε ρίχνει;
γιατί
σε κάνει να πονάς και δυστυχή σ’ αφήνει;
–Εμείς
δεν είμαστε Θεοί. Και είναι υπερφίαλες
αυτές
οι απαιτήσεις.
Ελεύθερους
μας άφησε να βρίσκουμε τις λύσεις.
–Ρωτώ
και πάλι να μου πεις, γιατί ο παντοδύναμος
αφήνει
να πονούμε;
δεν
θα του ήταν αρεστό όλοι να ευτυχούμε;
–Αν
ευτυχούμε διαρκώς, όλοι θα υπεραίρονται,*
θα
γίνουν αλαζόνες,
εγωιστές
και ασεβείς, δε θα τηρούν κανόνες.
–Εσύ,
σε ό,τι κι αν συμβεί, βλέπεις παρέμβαση θεού.
Ήσυχο
το μυαλό σου.
Οφείλω
να το σεβαστώ αυτό το σκεπτικό σου.
–Εσύ,
δε βλέπεις πουθενά τις παρεμβάσεις τού Θεού.
Δικαίωμα
δικό σου.
Οφείλω
να το σεβαστώ κι εγώ το σκεπτικό σου.
Μα
χαίρομαι που και οι δυο είμαστε σ’ ένα σύμφωνοι,
και
πρέπει να το πούμε:
Πως
για καλό και δίκαιο εμείς θα πολεμούμε!
……………………………………………………………………
*
Επιστολή Παύλου προς Κορινθίους β΄ 12,7
«Και
τη υπερβολή των αποκαλύψεων ίνα μη υπεραίρωμαι, εδόθη μοι σκόλοψ τη σαρκί,
άγγελος σατάν, ίνα με κολαφίζη ίνα μη υπεραίρωμαι.»
