Ευγενικός στο μήνυμά του,
ο φίλος ήτανε σαφής:
Ένα σου ποίημα ζητάω
μιας διαφορετικής γραφής.
Να είναι κάπως αφημένο
από τον ορθολογισμό,
σ’ όλο το ποίημα να βρίσκω
περισσευμένο λυρισμό.
Να νιώθω την αμφισημία
στις αντιθέσεις των στροφών,
μες στην ασάφεια να ψάχνω
νήμα δικών μου λογισμών.
Απάντηση:
Η αποστολή
Μηνύματα ατέρμονα
στων ημερών τις διαδοχές,
τραγούδια κρυπτογραφημένα
στης Φύσης τις επιλογές.
Κι εγώ στης μνήμης τις ακρώρειες
με το φανό τής αστραπής,
επίμονος φυσιοδίφης,
των τραγουδιών ερμηνευτής.
Στης αποκάλυψης την ώρα
του άστρου της η ανατολή,
στο μήνυμα φανερωμένη
η λατρεμένη αποστολή.
……………………………………….
(Του άρεσε πολύ τού φίλου·
και ήτανε ειλικρινής.
Μα σύμφωνος εγώ
δεν είμαι
μ’ αυτόν τον τρόπο τής γραφής…)
